Dürüst olmak gerekirse çevreye pek duyarlı değiliz.

Toplu ulaşımı normalde pek sevmeyiz.

Akaryakıt zamlarına isyan etsek de çoğumuz ekmek almaya bile arabayla gideriz.

Trafik bir kültür işidir.

Yurttaşın toplu taşımaya yönelmesi için öncelikle yerel yönetimlerin sorumluluk üstlenmesi gerekir.

Balık istifi değil konforlu bir ortamın sağlanması elzemdir.

Fiyatların makul tutulması da…

Raylı ulaşım yatırımlarını artırma, şehir merkezinde yayalaştırmayı yaygınlaştırma, bisiklet yollarını çoğaltma, pedalların dönmesini teşvik için çeşitli düzenlemeler yapma gibi çok sayıda başlıktan söz edebiliriz bu mesele hakkında.

Konuya Bursa özelinde yaklaşırsak Büyükşehir Belediyesi’nin son dönemde ortaya koyduğu vizyonu es geçmeyelim evvela.

2017’den itibaren şehirdeki toplu taşıma filosunda 391’i sıfır olmak üzere tam 773 araç yenilendi.

BURULAŞ’ın 564 sarı otobüsünün ortalama yaşı 5,5…

Büyükşehir Belediyesi, ciddi şekilde sübvanse edilen toplu ulaşımda Türkiye’nin en uygun tarifelerinden birine sahip aynı zamanda.

Kent içi ulaşımın ana omurgası Bursaray’da sinyalizasyon optimizasyonu yapıldı.

Kapasite yüzde 66 oranında yükselirken metroda bekleme süresi iki dakikaya kadar azaltıldı.

Şimdi yazının başlığına gelirsek…

Bursa’daki ulaşım sübvansiyonlarından ciddi destek görenlerin başında özel halk otobüsleri yer alıyor.

Geçmişte bilhassa ücretsiz biniş hakkı olan vatandaşların araca alınmaması gibi çok sayıda negatif görüntü ile gündeme gelen özel halk otobüsleriyle ilgili olumsuz imajın sağlanan imkanlar ve verilen eğitimler sayesinde azaldığını da görüyoruz.

Ancak hâlâ istenilen seviyeye ulaşılamadığını da dile getirmeliyiz.

Getirmeliyiz ki yapılan bunca destek ve yatırım yeni olumsuz yargıların fitilini ateşlemesin.

Ekonomik bağlamda bu denli sıkıntılı bir süreçten geçerken, vatandaş için kullanımı artık zorunlu hale gelen toplu ulaşımda bazı özel halk otobüsü hatları şikayet konusu olmayı sürdürüyor.

Güneştepe, Yunuseli istikametindeki B/24, B/17-A hatlarının duraklara bazen yanaşmadığı, genellikle sol şeritten gittikleri için yolcuların el kaldırmasına karşın durmadıkları belirtiliyor.

Bazen otobüsleri durdurmak için yayalar yolun ortasına atlamak zorunda kalıyor.

Sürücülere neden durmadıkları sorulduğunda ise gidin isterseniz şikayet edin yanıtı veriliyor.

BURULAŞ’ın özveriyle çalıştığını bildiğimiz ekibi uyarının ötesinde yaptırımları devreye sokarsa toplu ulaşımda zaten azalan aksaklıklar sıfırlanabilir.

Yurttaş da duracak mı stresi, kaza tehlikesi yaşamadan otobüsle problemsiz seyahat edebilir.

LALE GİTTİ, PEKİ TURİST GELECEK Mİ?

Bursa Turizm Tanıtım ve Marka Stratejisi lansman toplantısında görücüye çıkan kentin yeni logosuyla ilgili yorumları dinliyorum birkaç gündür.

Şu ana kadar konuştuğum kişiler arasında beğenen tek kişiye rastlamadım.

Açıkçası ben de hiç beğenmedim.

Ayrıca daha logoya gelmeden odaklanmamız gereken farklı konular bulunduğu düşüncesindeyim.

Bursa, önce turist için cezbedici hale getirilmeli.

Sektörün sesine kulak verilmeli.

Turizmci ne diyor dinlenmeli.

Paydaşlarla birlikte hareket edilmeli.

Gelin, bazı örneklerle yazıyı sürdürelim.

Gemlik ve Mudanya sahili, insanların en azından rahat şekilde güneşlenebileceği plajlarla donatılmalı mesela…

Denize girmeyi geçtik bakın…

Bursa’nın tüm dini yapıları onarılıp, ziyarete açılmalı.

İznik’in inanç turizmi açısından öneminin artık farkına varılıp, acilen köklü bir aksiyon planı devreye sokulmalı.

Kentte herkesin özgürce bir araya gelebileceği eğlence alanları oluşturulmalı.

Alkol ruhsatı önyargısı kırılmalı.

Şehrin doğusuna da aktivite bölgeleri kazandırılmalı.

Geçmişte bir dizi Cumalıkızık’ın kaderini âdeta değiştirmedi mi?

Televizyon eski gücünü yitirse dahi yine yakın tarihte Tirilye nasıl popülerleşti?

Artık sosyal medya, trendleri yönlendirmede çok daha belirleyici.

Kent bu noktada maalesef hayli geri.

Bana dünyada logosu güzel diye ziyaret edilen bir kent gösterilebilir mi?

Bursa denince akla gelen hiçbir şeyi çağrıştırmayan logo tasarlamak en son iş…

Tekrar altını çizelim önce şehri çekici hale getirmelisiniz.

Saçma laleli logo gitti.

Peki, siz adamakıllı eylem planı ortaya koymazsanız turist gelecek mi şimdi?

Lansman toplantısında paylaşılan veriler, araştırmalar tartışmasız çok kıymetli.

Ancak yol haritası, ‘Gelenekten Geleceğe Akan Şehir’ mottosu tam anlamıyla ortak akılla mı şekillendi?

Hepsinden önemlisi kafamız değişti mi?

KARA KIŞI MUMLA ARAYACAĞIZ!

Motorinin litre fiyatı 20 lirayı geçtiğinde bir meslektaşımla sohbet ederken “Artık burada durur, kesin müdahale ederler, daha fazla yükselmesine asla izin vermezler” görüşünü dile getirmişti.

Benim fikrim ise “Yakında 30 lirayı aşarsa sakın şaşırma” şeklindeydi.

Aslında meslektaşım girdi maliyetlerindeki korkunç artışın halka çıkaracağı faturanın büyüklüğünden endişeliydi.

Ancak fazla iyi niyetliydi.

Öyle bir gücümüz zaten yok da ekonomi yönetiminin akaryakıt fiyatlarına müdahale şansı olsaydı bunu yapar mıydı açıkçası ciddi soru işareti…

Neden diye sorarsanız döviz kurunu âdeta körüklemek için söylenen sözlere, uygulamalara bakın derim; yanlışta ısrar ve inattan uzun süredir hiç vazgeçilmedi.

Yahu bu ülkede enflasyonu düşürebilirdik ama dar gelirliyi düşünmedik bile denildi.

Hani fiyatların cebimizi alevlendirdiği, çoğumuzun ağır hasarla atlattığı geride bıraktığımız kara kış var ya, böyle giderse önümüzdeki sene inanın mumla arayacağız ne yazık ki…

Piyasanın sesine kulak verelim mi?

Merkez Bankası tarafından açıklanan haziran ayı Piyasa Katılımcıları Anketi’nde yıl sonu için TÜFE beklentisi bir önceki anket dönemine göre yaklaşık 6,5 puanlık artışla %64,59’a yükseldi.

Dolar/TL için ise beklenti bir önceki anket döneminde 17,57 TL’yken, bu anket döneminde 18,89 TL; 12 ay sonrası döviz kuru beklentisi de aynı anket dönemlerinde sırasıyla 18,47 TL ve 20,70 TL olarak gerçekleşti.

Tablonun tersine döndürülmesi için atılan tek adım ise sadece enflasyonu düşürecek olan da biziz söylemi…

Böyle düşer mi sahi?

Bekleyip, göreceğiz…