Bazen istatistikler herşeyi anlatır…

51 dakikada; sıfır pozisyon, sıfır korner, sıfır orta, rakip sahada sıfır serbest vuruş…

Buna karşın, kendi kalesinde gördüğü 2 gol…

Bursaspor’un fiyakasının bozulması sizce de gayet doğal değil mi?

Antalyaspor mağlubiyetini 3 şeye bağlayabiliriz;

1- Samet Aybaba’nın takımın fabrika ayarlarıyla oynaması ki; yenen iki gol de savunmanın bireysel hataları vardı. Yani, Chedjou-Ertuğrul ikilisi tam oturmuşken, mecbur kalmadıkça Vergini’yi oynatmamak…  Ve Lima’yı sonradan değil ilk etapta kullanmak… O girince, 39 dakikada 8 korner, bol orta, bol serbest vuruş kazanıldı… Gerçi sonuca etki yok ama en azından hareket vardı… Yoksa herkes soğuktan donacaktı.

2- Para da bu takımı bozmuş olabilir… Haftalardır sıkıntı vardı ama takım maşallah sahada belli etmiyordu… Antalyaspor maçı öncesi ödeme yapıldı, cepler doldu ama direnç sıfıra düştü.

3- Rehavet… Üst üste iki maç kazanmak dikkat ettim, konsantrasyon sorunu doğurmuş… Sanki Antalyaspor maçı kazanılmış, Göztepe ve Malatya karşılaşmalarından alınacak puanlar hesaplanıyordu hafta içinde… Ne yalan söyleyeyim biz bile yapıyorduk. Buna karşın, maç içinde de gördük ki, Bülent Korkmaz ve arkadaşları sanki saha içinde olayı yaşıyormuş gibiydiler… Bizim kulübedekiler ise ayrı dünyada…

Şöyle mazeretler de gösterebilirler; takımın bir çok eksiği var… Haklı ve doğal bir mazeret ama şunu da hatırlatmakta fayda görüyorum; Bu takım daha da eksikken harikalar yaratabiliyordu… Önemli olan, konsantrasyon, direnç artık adına derseniz bunu dengede tutabilmek…

Ligin marjinal takımı olma yolunda ilerlerken, bu tür kazalar şehrin de direncini düşürüyor… Dikkat etmek lazım… 

Yazıyı şöyle bağlayalım; Bursaspor, dün mağlubiyeti sonuna kadar hak etti…