3 puandan çok, daha fazla kazançları olan, ligde dengeleri değiştirecek bir maçtı bence…

Yenilse veya berabere kalsa Hatayspor’la aradaki farkı (15 veya 12) kapatması mucizelere kalacak, lig ikincisi Erzurumspor’la fark 6’ya çıkacak, moral olarak da devre arasına kötü girecek bir Bursaspor’la karşı karşı kalacaktık…

Uzatmalarda da olsa kazanmak; şimdi ilaç gibi gelecek…

Hatayspor karşısında hücum gücünü artırmış bir Bursaspor izlediğimizi kabul edelim… Seleznov’un golünden 4 dakika sonra Onur, topu kaleci yerine ağlara gönderebilse maç o an bitmiş olacaktı…

İbrahim Üzülmez’in, Seleznov-Kubilay ikilisiyle başlaması uzun süredir Bursasporlular’ın beklediği bir durumdu…

İki futbolcu da faydalı oldu… Bütün yük Burak Kapacak’ın üzerine binmemiş oldu.

Sedat Dursun konusunda da yine camia ikiye bölünmüştü; Anıl’ın yokluğunda genç oyuncuya şans vererek ona güvendiğini hissettirdi… Biraz tedirgin gibi gözükse de oynayarak bunu üzerinden atacaktır. Aykut-Burak-Emirhan üçlüsü gayretliydi fakat zaman zaman orta saha çok boş kaldı. Sahanın iyilerinden biri de Shehu’ydu…

Kıcaca özetlersek; rakip sahada ve kalede daha fazla gördüğümüz bu takım, aynı sezon başındaki gibiydi…  Lider sanki Hatay değil Bursaspor’du…

Tabii şunu da belirtmeden geçmemek lazım; kaleci Çağlar’ın 82. dakikada Selim’in boş pozisyonda ki vuruşunu ayaklarıyla çıkarması kırılma anlarından bir diğeriydi…

Hakem Volkan Bayarslan’ı Seleznov’in ilk dakikalarda attığı golü iptal etmesi, bazı pozisyonlarda da takdir haklarını Hatay’dan yana kullanmasından dolayı eleştirebiliriz ancak şunu da söylemek gerek; Altınordu ve Menemen maçlarındaki kadar kötü değildi…