5 Aralık, Dünya Kadın Hakları Günü‘ydü.

5 Aralık aynı zamanda, Türk kadınına seçme ve seçilme hakkının tanındığı gün.

Ne zaman?

84 yıl önce.

Üstelik Avrupa’nın pek çok ülkesinde yaşayan kadınlar bu haktan mahrumken.

1934’te gelişmişliğin temel göstergelerinden olan kadın haklarında Avrupa’dan bile öndeymişiz yani.

Aradan 84 yıl geçiyor ve  kadın hakları daha da ileri gitmesi gerekirken, bir arpa boyu yol alınamıyor.

Mesela TBMM’de kadınların temsil oranı sadece yüzde 17.

Belediye başkanlıklarında tablo çok daha vahim.

2014 yerel seçimlerinde Türkiye genelinde sadece ve sadece 37 kadın belediye başkanı seçildi.

Bir diğer ifadeyle bin belediyenin 963’ü erkek belediye başkanlarından oluşuyor.

Önümüzde yerel seçim var ve siyasi partiler de hızla belediye başkan adaylarını belirliyor.

Türkiye genelindeki tablo kadın adaylar açısından iç açıcı değil.

Bursa’nın adayları henüz belirlenmedi ama kadın belediye başkan adaylarının esamesi okunmuyor yine.

CHP’de 9 ilçe belediye başkan adayı ilan edildi.

2’si kadın.

Ama Orhaneli ve Gürsu gibi CHP’nin kazanması kolay olmayan ilçelerden aday gösterildiler.

AK Parti’de henüz netleşen ilçe belediye başkan adayı yok ama kadın aday adaylarının ciddi bir şekilde değerlendireleceği duyumu da yok.

MHP ve İyi Parti için de aynı şeyleri söyleyebiliriz.

Hasılı, kadının adı bu yerel seçimde de yok.

Hemcinslerinin hakkını savunacak kadın dernekleri ise yine edilgen, yine yeteri kadar sesleri çıkmıyor.

 

Nilüfer’de Bozbey sonrası 3 olasılık

 

Birinci olasılık Turgay Erdem.

Belediyede tartışmasız 2 numara.

Bozbey’in ilk önereceği isim de tereddütsüz Turgay Erdem olacak.

Ancak Erdem’in rahatsızlığı, başkan olmasına engel olabilir.

İkinci ihtimal Erkan Aydın.

Bozbey, Aydın’ı önerebilir.

Son günlerde Gürhan Akdoğan’ın ismi de çok sık duyuluyor.

Eğer Erdem ve Aydın olmazsa, Gürhan Akdoğan gündeme gelebilir.

 

Kazanmak veya kaybetmek üzerine kurgulanan seçim

 

Günlerdir, ittifakla yatıp ittifakla kalkıyoruz.

Falanca ilde ittifak yapılırsa kazanılır, filanca ilde ittifaka ihtiyaç var.

Şu ilde ittifak ters teper, bu ilde ittifaksız kazanılmaz.

Yani seçimler, kaybetme ve kazanma gibi maddi değerler üzerine kurgulanıyor.

Bir başka ifadeyle, kazanmak uğruna neredeyse her şeyin mübah görüldüğü bir süreci yaşıyoruz.

Ve bir kişi bile ittifak adaylarının siyasi partilerin ilkeleriyle örtüşüp, örtüşmediğini, kentleri yönetmeye yeterli olup olmadığını sorgulamıyor.

Eğer seçmen bunu sorgularsa, ittifakların hiçbir anlamı kalmaz.

 

Tatlıoğlu’dan Karaağız çağrısı

 

Malum, Büyükorhan’ın Karaağız Köyü’nde biyokütle santrali kurulmak isteniyor.

Konu yargıda ama köylüler yaklaşık 8 aydır, yaz-kış demeden santral alanının önünde nöbet tutuyor.

İyi Parti Bursa Milletvekili Prof. Dr. İsmail Tatlıoğlu, geçen günlerde konuyu Meclis gündemine taşıdı.

Çevre Kanunu’nun 16. Maddesi için verilen önerge üzerine kürsüye çıkan Tatlıoğlu, santralle ilgili son derece önemli noktalara dikkat çekiyor:

Santralin fizibilite raporunu inceledik. Fizibilite ham madde ve ihtiyaç maddelerini sıralamaktadır. Neden söz konusu bölge, yapım yeri olarak  seçilmiştir? Birincisi, yıllık 120 bin 450 ton su ihtiyacından dolayı. Ama orada, o miktarda suyu karşılayacak kaynak yok. Bölgede, ne bir akarsu ne de gölet var. Zaten bölge, su fakiri bir bölge. Ayrıca bu santral, hammadde olarak, 87 bin ton standart dışı orman ürünü ve tarım atığına ihtiyaç duyuyor. Çevre ve Orman İşletme Müdürlüğü’nün verdiği bilgiye göre 72 bin 300 ton orman ürünü yok bölgede. Yine 15 bin ton tarım atığı zeytin çekirdeği ve şeftali posası asla bu çevrede yok. Yani, bu santralin kurulması için gerekli unsurlar yok. Geriye, kimyasal olarak atık yakımı kalıyor. Bu nedenle yöre halkı da santrali engelleme çabası içindedir.”

Tatlıoğlu, bu hatırlatmaları yaptıktan sonra iktidarı ve muhalefetiyle yöre milletvekillerine çağrı yapıyor:

“Gelin, bölgeyi beraber inceleyelim. Eğer santral projesi doğruysa vatandaşı ikna edelim. Yanlışsa kamu vicdanlarını rahatlatalım.”