Bu sütunların daimi okurlarına zaman zaman Bursa‘nın güneyindeki 4 ilçeye ilişkin gelişmeleri aktarıyoruz.

Merkez ve ova ilçeleri kadar, toprak büyüklüğü ve nüfus olarak da Bursa‘nın önemli bölgesi olarak geçiyor.

Yöreye salt ilçe nüfusları verileriyle bakmamak gerek. Kent merkezindeki varlıkları da siyasi güç oluşturuyor.

Başka bir ifadeyle, Dağ ilçeleri Bursa‘nın il topraklarının da 5’te birine sahip.

Dumlupınar Üniversitesi Kütahya Teknik Bilimler MYO İnşaat Bölümü Öğretim Görevlisi Dr. Sadettin Topçu‘nun 4 ilçeye ilişkin hazırladığı rapor dikkat çekici sonuçlar içeriyor.

Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı’na bağlı Kalkınma Ajansları Genel Müdürlüğü‘nce hazırlanan çalışma raporlarındaki SEGE 2017 ve 2022 yıllarındaki gelişmişlik verileri bölge ilçelerinin Keles hariç hızla gerilediğini gösteriyor.

Dr. Topçu, SEGE verilerinde Bursa‘nın 4 ilçesi Türkiye‘deki 973 ilçe içinde çok altlarda olduğunu da vurgulamış.

Örneğin;

SEGE 2017‘de 424. sırada olan Orhaneli 2022‘de 100 basamak düşerek 524. sıraya inmiş.

Bursa‘nın en uzak ilçelerinden Büyükorhan 2017‘de 747. sırada iken 2022‘de 68 basamak gerileyerek 815‘e düşmüş.

Keza, Balıkesir, Kütahya, Bursa üçgeninde ve zengin krom yatakları bulunan Harmancık ilçesi de 2017‘de 473. sıradayken, 2022‘de 60 basamak düşerek 2022‘de 533. sıraya kadar gerilemiş.

Araştırmada sadece Keles ilçesinin 15 basamak yükselip, 2017‘de 564. sıradayken, 2022‘de 549. sıraya çıkmış.

 

Özelleştirme nüfusları da eritmiş 

Dr. Topçu, SEGE raporlarını irdelerken, bölgedeki kamu yatırımlarını ve özelleştirmeleri de mercek altına almış.

Orhaneli ve Keles ilçelerindeki TKİ‘nin linyit işletmeleri ve Termik Santralin özel sektöre devrinin personel ve maaşları düşürdüğünü bunun da kente göçü hızlandırdığını hatırlatmış.

Yine aynı ilçede önceleri 630 kişi çalışan krom madeni şirketinin kapandığını daha sonra çalışan sayısı azaltılarak yeniden açıldığını hatırlatmış.

Bir hatırlatma da biz yapalım.

80’lerde kapanan ve özelleşen Harmancık‘taki Etibank madeni de ilçenin geriye gidişinin kilometre taşı olmuştu.

Dr. Topçu, bölge ilçelerinde devam eden kamu yatırımı olmadığına da dikkat çekmiş.

Bursa 2020 Çevre Düzeni Planı‘nda bölge ilçelerinin topraklarının ilin su kaynak alanı ilan edilerek kirletici sanayiye kapatıldığını da vurgulamış.

Topçu, bugün bölge ilçelerinde kimi belediyeler ve özel sektör kırsal turizm projeleri dışında elle tutulan bir yatırım olmadığının da altını çizmiş. 20 yıldır yol ağlarındaki çalışmanın da bitirilemediği dile getirilmiş.

Bölgenin nüfus azalış açısından da geri dönülmez bir girdabın içine girdiğini kaydeden Dr. Topçu; yörenin sadece Bursa‘nın değil, Türkiye‘nin ilgiye özel bölgesi olması gerektiğinin altını  çizmiş.

 

Cumhuriyet’in 100. yılında bölgenin 100 yılını garantiye alacak istekler

Türkiye‘nin en gelişmiş 4. ilinin bu 4 ilçesinin 973 kaza arasında alt sıralarda yer alması kabul edilebilir bir durum değil.

Dr. Topçu yöre için zamana bırakılan projeler değil, hızlı sonuçlar üreten politikalara ihtiyaç olduğuna vurgu yapmış, karnesi çok zayıf bu ilçeler için toplumsal dinamikler, siyasiler ve STK‘ların bir araya gelmesi gerektini de hatırlatmış.

Topçu, “Cumhuriyet’in 100. yılında yörenin devletten gelecek 100 yılını garanti altına alacak isteklerde bulunulmalı” diye de öneride bulunmuş.

Dr. Topçu’nun bir önerisi daha var ki, ilçelerde 1000‘er adet imarlı konut parselleri üretilmesini de istiyor.

Bunlar ilçeden göçenleri geriye dönüşü özendirecek işler. Ayrıca ikametgah şartının da konmasını talep ediyor.

Bunlar yapılması kolay öneriler.

Hazine arazileri bu amaçla değerlendirilebilir.