Anadolu Mahallesi… Şehrin merkezinde sayılabilecek bir konumda ama bir o kadar da gözden uzakta büyük bir mahalle. Gökdere Kavşağı’nın hemen yanıbaşında.

Hem mahallemiz hem de Gökdere kavşağındaki altgeçit için lütfen biraz ilgi bekliyoruz.

Çünkü bu altgeçide idrar kokusundan girmek neredeyse cesaret istiyor. Bu altgeçidin çok iyi bir şekilde gözden geçirilip, temizlenip dezenfekte edilmesi gerekiyor.

Mahalle içinde ve yeşil alanlarda çöpler hem görüntü kirliliği hem çevre kirliliği oluşturuyor.

Yabani otların temizlenmesi gerekiyor bu bölgede.

Bu konuyu defalarca vatandaşın sesi olan Söz Sizde köşesinde dillendirmemize rağmen maalesef bugüne kadar herhangi bir girişim olmadı ne yazık ki.

Bir kez daha Büyükşehir Belediyemizin ve Osmangazi Belediyemizin dikkatine sunuyorum.

Mehmet Yardımcıoğlu

‘Bardak olmayı bırak göl olmaya bak’

Hintli yaşlı bir usta, çırağının sürekli her şeyden şikâyet etmesinden bıkmıştır.

Bir gün çırağını tuz almaya gönderir.

Hayatındaki her şeyden mutsuz olan çırak döndüğünde, yaşlı usta, ona bir avuç tuzu, bir bardak suya atıp içmesini söyler.

Çırak, yaşlı adamın söylediğini yapar ama içer içmez ağzındakileri tükürmeye başlar.

“Tadı nasıl?” diye soran yaşlı adama öfkeyle “acı” diye cevap verir.

Usta çırağını kolundan tutar ve dışarı götürür.

Sessizce az ilerideki gölün kıyısına giderler ve çırağına bu kez de bir avuç tuzu göle atıp, gölden su içmesini söyler.

Söyleneni yapan çırak, ağzının kenarlarından akan suyu koluyla silerken, usta aynı soruyu sorar: “Tadı nasıl?”

“Ferahlatıcı” diye cevap verir genç çırak.

“Tuzun tadını aldın mı?” diye sorar yaşlı adam, “Hayır” diye cevaplar çırağı.

Bunun üzerine yaşlı adam, suyun yanına diz çökmüş çırağının yanına oturur ve şöyle der:

“Yaşamdaki acılar tuz gibidir, ne azdır, ne de çok. Acının miktarı hep aynıdır. Ancak bu acının şiddeti, neyin içine konulduğuna bağlıdır. Acın olduğunda yapman gereken tek şey acı veren şeyle ilgili hislerini genişletmektir. Onun için sen de artık bardak olmayı bırak, göl olmaya çalış…”