Ekonomi sonbahara nasıl bir havada giriyor?

TÜİK’in dün açıkladığı iki endeks…

Hem içte hem de dışta işimizin nasıl zorlaştığının kanıtı niteliğinde.

Üreticinin artan sıkıntıları da bu endekslerde kendini gösteriyor!

Nasıl mı?

Bir yandan düşük seyreden talebin kolayca canlanamayacağını…

Diğer yandan da üreticinin sırtındaki maliyet baskısının tırmanışını sürdüreceğini söylüyor son veriler.

Bu anlamda sadece içte enflasyonist sıkıntıları değil…

Dünya pazarlarında pay kapmanın da zorlaştığı bir dönemi yaşadığımız gerçeğiyle yüzleşmek zorundayız!

Çünkü…

Yüksek döviz kurunun tek başına ihracatı cazip kılmaya yetmediği görüyoruz.

Son aylarda sıkça dile gelen ‘döviz kurları arttı ihracat niye artmıyor’ tarzı soruların yanıtı…

Dış talepteki zayıf seyirde olduğu kadar…

Artan maliyetlerin fiyat verme ve pazar bulma konusunda yarattığı baskıda da kendini gösteriyor.

Üstelik paradoksal biçimde yüksek doların bu süreçte ciddi pay sahibi olduğunu görüyoruz!

Kısa adı YD-ÜFE olan endeksteki artış hareketi bunun en net kanıtı.

Ülke sınırları içinde üretimi yapılarak ihraç edilen malların üretici fiyatlarındaki değişimi ifade ediyor bu endeks…

Yani maliyet etkisini yansıtma görevi verilmiş yurt dışı üretici fiyat endeksine…

Ve ağustosta ayında bir önceki aya göre yüzde 4,69 artış söz konusu YD-ÜFE’de!

Sadece bir aydaki bu artış oranı bile ihracatçının dış pazarlarda elinin nasıl bağlandığını gösteriyor.

Yılbaşına göre ise yüzde 13’lük artış kaydedilmesi de…

Sekiz aylık dönemde ihracatçının maliyet cephesindeki yükünün açık göstergesi!

Bu tabloda rekabetçi fiyat oluşturmak kolay değil elbet…

Üstüne bir de karlılık konusundaki sıkıntıları ekleyin.

Özellikle Bursa gibi ağırlıklı olarak Avrupa pazarına ihracat yapan kentlerin…

Bir de Euro/dolar paritesindeki düşüş nedeniyle yediği darbe var.

Sözün özü; ihracatın hızlanması kolay değil…

Ama bu koşullardaki ihracat rakamları bile başarı sayılmalı!

 

2016’yı kurtaralım

 

Dışta zorlanan üreticinin içte de pek şansı yok ne yazık ki!

TÜİK’in açıkladığı tüketici güvenini gösteren endeks son 6,5 yılın en düşük düzeyine gerilemiş vaziyette çünkü.

Tüketici güven endeksinin eylülde ağustosa oranla yüzde 6,1 azalarak 58,52 seviyesine inmesi…

Gelecek döneme ilişkin ekonomik kaygıların tavan yaptığını...

Ve dolayısıyla tüketicinin daha az harcamaya yönelme ihtimalinin arttığını gösteriyor!

Kısacası üretimden tüketime ve ihracat uzanan çizgide işlerin daha da yavaşlaması kaçınılmaz bir gerçek.

Yani artık 2015’i kurtarmak mümkün görünmüyor!

Bari 2016’yı heba etmeyelim.