Yerli üretimin önemini dolardaki rekorlar sayesinde bir kez daha anladık.

Çünkü…

Olabildiğince yerli girdiyle yerli üretimi çoğaltabildiğimiz ölçüde…

Hem dövize olan bağımlılığımız azalır…

Hem de kurlardaki istikrarsızlık azaltımış olur.

Ancak, enerji faturamızdaki azalmaya rağmen…

Yıllık ithalat hala ihracatı 60 milyar dolar aşmakta!

Peki bu kadar ithalata ihtiyacımız var mı?

Lüks, gereksiz ve yerli muadili olan ithalat kalemlerini çıkardığımızda…

Durmum biraz daha pozitif hale geliyor.

Demek ki özenli ithlatlatın önemi tüm toplumca görülmeli!

Ama bir de üretim yapabilmek için…

Dışarıdan mecburen almak zorunda kaldığımız…

Ara ve sermaye malları var.

Hatta akla pek de gelmeyen…

Ve “bunu da mı ithal etmek zorundaymışız” dediklerimiz var. 

Bu örneklerden birini Efe Group Yönetim Kurulu Başkanı Tuncay Efe paylaştı.

“Kule vinç inşaat sektörünün olmazsa olmazlarından.

Ve projeler çoğaldıkça vinç ihtiyacı da otomatik olarak çoğalmakta.

Oysa Türkiye’de üretileni bulmak neredeyse mümkün değil!

Bulabildiğiniz yerli kule vinçse rağbet görecek cinsten değil.

Neticede sektörün bu kritik ihtiyacı ithalatla karşılanabilmekte”.

Çarpıcı bir tespit.

Çünkü neredeyse hiçbir ileri teknoloji gerektirmeyen…

Kule vinçleri edinmek için yabancılara yüklü miktarda döviz ödüyoruz demektir.

“Kalitesine göre 150 bin ile 600 bin Euro arasında değişen fiyatlarla vinç alınıyor.

Firmalar yurtdışından getirebilmek için kuyruk olmuş vaziyette.

Yani dışarıya döviz kaptırıyoruz”.

Peki bu vinçleri niye yerli makine sektörü yapmıyor?

“Aslında karlı bir ürün.

Yani bire üç veren bir maliyet fiyat avantajı sözkonusu.

Ama sektörün ihtiyacını karşılayacak kalitede üretim için…

Elini taşın altına koyan pek olmuyor”.

Ne yapmalı?

“Firmaları kule vinç üretimine teşvik edecek düzenlemeler yapılmalı.

Ucuz kredi ve benzeri yollarla destek sağlanırsa…

Hem yurtışına bu yolla döviz kaçmaz!

Hem de dünyaya satış yapıp ihracat geliri elde edilebilir.

İşaat sektörüne de çok daha uygun fiyattan…

Kule vinç sunulmuş olur aynı zamanda”! 

 

Dolar tüketici güvenini ezdi

 

Tüketici güveni sürpriz yapmadı!

Beklendiği gibi kasım ayında da düşmeye devam etti.

Kasımda geçen aya göre yüzde 6,9 azalan...

Tüketici güven endeksi 68,93 gibi bir dip seviyeyi de görmüş oldu.     

Aslında ekime oranla genel ekonomik aktivitede…

Bu kadar keskin bir düşüş gözlenmiyor.

Ancak vatandaşın dolar duyarlılığı…

Ardı ardına gelen rekorlarla coştuğu için…

Tüketici güven endeksini oluşturan sorulara verilen yanıtlar da…

Bir o kadar kötümser olmakta.

Dolardaki yükselişe neredeyse denk bir oranda…

Güven endeksinin gerilediğini görüyoruz çünkü!

Ve alt kategorilerden tasarruf etme ihtimali endeksinin…

Yüzde 12,7 gibi yüksek oranlı düşüşe sahne olması da…

Vatandaşın kur kaynaklı enflasyon korkusunun büyüklüğünü yansıtmakta!

Kısacası tüketicinin ekonomiye güvenini sağlamak…

Doları dizginlemekten geçiyor!