Zaman: 11 Eylül 2001 sonrası ve Irak’ın işgalinin öncesi.

İngiltere’de dönemin Başbakanı Tony Blair’le ABD’de Başkan George W. Bush arasında savaş mektupları gidip gelmeye başlıyor.

Savaş mektupları diyoruz ama özellikle Tony Blair’in öyle ifadeleri var ki, aşk mektuplarını andırıyor.

Aşkın gözü kördür derler ya Bush da, Blair de dünyanın ABD ve İngiltere’den ibaret olduğuna inanıyorlar. Diğerleri teferruat…

Blair’in Bush’a yazdıkları ki, Chilco raporuyla ortalığa saçıldı, 3. Dünya Savaşı nasıl çıkmamış, insan hayrete düşüyor:

“Ne olursa olsun seninle olacağım. Saddam’dan kurtulmak yapılacak en doğru şey. Çünkü Saddam potansiyel bir tehdit…

Ancak, müdahaleyi gerekçelendirmeliyiz. ABD buna gerek olmadığını düşünüyor ama eğer tüm kitle imha silahları kanıtlarını yeniden özetlersek, buna El Kaide bağlantısını eklersek, çok ikna edici olacaktır.

Çevirmemiz gereken numara şu: Saddam’ın tam işbirliği yapmadığına yoğunlaşmalıyız. Böylece kamuoyunu ve BM’deki kararsızları yanımıza çekmiş oluruz.”

Blair’in Irak’ın işgaline meşruiyet kazandırmaya yönelik numarayı kimsenin yutmadığını ve dolayısıyla isteklerinin hiçbirinin gerçekleşmediğini biliyoruz. Çünkü hiçbiri doğru değildi.

Irak’ta ne kitle imha silahları bulundu, ne de El Kaide bağlantısı saptanabildi. Tam tersine Saddam’ın Kaide ile savaştığı ve terörün Suudi bağlantısını ortaya çıkardığı kanıtlandı.

Ama ne var ki, “Blair, bir ülkeyi mahvederek, güveni yıkarak ve kendi itibarını çöpe atarak, körü körüne Bush’un izinden gitti”.

BM’de dönemin İngiltere Büyükelçisi Jeremy Greenstock, Blair’i koruyan ve suçu ABD’nin üzerine atan bir açıklama yaptı. Buna göre ABD, Irak’a müdahale için gereken BM’nin onay sürecini zaman kaybı olarak görmüştü. Oysa Blair ısrarcı olmuştu. Greenstock, “Amerikalılar bizi savaşa itti” diyordu.

İyi de İngilizler, ABD’yi suçlu göstererek aklanıp paklanırlar mıydı? Böyle bir şey mümkün değildi tabii.

Ama eğer Lahey’deki Uluslararası Ceza Mahkemesi’nde, İngiltere’nin Irak Savaşı Raporu dava konusu olursa Tony Blair’e savaş suçundan yargılamanın yolu da açılmış olurdu. Ve zaten Irak, dönemin ABD Başkanı George W. Bush ve ilgili diğer yetkililerle birlikte savaşta yer alan herkesin ve Blair’in savaş suçundan yargılanmasını istiyordu.

Ama özellikle Irak’ta öldürülen İngiliz askerlerinin aileleri ve avukatları Tony Blair’in peşini bırakmayacaktı. Yaşamını yitiren askerlerden birinin ablası Chilcot Raporu’nun yayınlanmasının ardından gazetecilere şöyle seslendi: “Dünyanın bilmesi gereken tek bir terörist bulunuyor. O da Blair. Rapor onu gösteriyor.”