Bir aile dostumuz vardı, Osman Özmen. Şakacı, iyiliksever, adam gibi adam. Kanserden öldü mekânı cennet olsun. Bana Almanya’da çalışırken üst katlarında oturan genç bir Alman çifti anlatmıştı. Bunların yeni çocukları olmuş ve geceleri çok ağlıyormuş. Dayanamayıp bizimkiler yukarı çıkıyor çocuğa bir şey mi oldu diye. Alman da her defasında ‘Her Osman, merak etme 2 ay böyle, sonra susacak. Osman Abi de “Helga, emzir, al kucağına, alın yanınıza çocuk sizi istiyor” dedikçe bu kez kadın, “her Osman, emzirdim, altını değiştirdim ben yapacağımı yaptım. Merak etmeyin alışacak.” Gerçekten de 2 aya kalmadan çocuktan daha ses çıkmamış. Neden böyle bir örnek verdim. İlkel çağda insanlar av peşinde koşar, yakaladıklarında bol bol yer, yağ depolar ve bu yağı aç kaldıklarında enerjileri için kullanırdı. Ama günümüzde bu şekilde değil. Onlar açlıkta bile, yine av aramaya devam ederken de bu yağı kullanırlardı. O günden bugüne beynimiz yağ depolama işlemini ileride bu adam yemek bulamaz ise bu yağları yaksın ilkesi ile gerçekleştirmektedir.

Bizler ise öğün araları diye bir kavram olması gereğini unuttuk. Aralarda yine bir şeyler atıştırıyoruz. Neden? Acıkıyoruz da ondan. Oysa bilimsel çalışmalar gösteriyor ki normal bir şekilde 3 öğününü alan bireyler acıktıklarında bunu diğer öğününe kadar geçiştirdiklerinde, vücut enerji olarak yağlarını devreye sokuyor. Besin değeri yüksek, bol lifli ve yeteri kadar protein içeriği olan gıdaları aldığınızda kolay kolay da öğün aralarında acıkmıyorsunuz. Alışmak ilk başlarda zor gelse de Almanın bebeği gibi bir müddet sonra vücudunuz buna uyum sağlıyor.

 

 

Gemliğe doğru denizi göreceksin sakın şaşırma… Rahmetli Orhan Veli Kanık’ın dizeleri bunlar. Gerçekten ilk kez Bursa’dan İstanbul’a gidenler tepelerin arasından giden yolun bir kıvrım ile ansızın Gemlik Körfezi’nin masmavi sularına ulaştığını görürler . Nereden çıktı bu deniz der insan içinden.

Erişkin tip şeker hastalığında açlık kan şekeri aşikâr hale gelmeden çok daha önce, kanımızdaki açlık insülin düzeylerinde bozulmalar başlar. Laboratuvar değerleri bu sınırları 20 üniteye kadar normal gösterse de 7-8 ünite üzerinde olan insülinin açlık değerleri tehlike geliyor işaretidir. Şeker ve obezite kol kola gidiyor. Obezite şakaya gelmez. Bir gün keskin bir virajı aldığınızda kendinizi bir hasta yatağında bulabilir ve rahmetli Orhan Veli’nin şaşkınlığını yaşarsınız. Sadece denizi görmez, sularında da kaybolabilirsiniz