36 yaşında genç bir bayan.

Üniversite mezunu.

Güzel bir otelde müdürlük yapıyor.

Sağlıklı ve düzenli bir işi var. Otele gelenler, genellikle seçkin ve kültürlü olduğu için tüm müşterilerle de diyaloğu iyi ve güzeldir.

Sohbet sırasında depresyonda olduğunu ve hayattan zevk almadığını ifade etti.  Çoğu hasta gibi o da psikiyatriye gitmek istemiyordu. Ancak rahat da değildi. İşi var, sağlığı yerinde, iyi bir ailesi de var, kısacası depresyona sebep olacak veya sıkıntıya sokacak önemli bir sorunu yoktu. Sonunda doktora gitti ve tedavi verildi.

Bizde bir söz var. RAHATLIK BATIYOR. Gerçekten doğru bir söz. Sadece bu vakamız için geçerli değil, birçoğumuz için geçerli bir sözdür. Birçok kişi önemli bir sorunu olmadan stres yaratırlar veya kendilerini strese sokarlar. Bu gerçekten önemli bir sağlık sorunudur. Tabii ki hayat devam ettiği sürece herkesin bir sorunları olabilir. Esas olan, üzüntü yaratmadan, stres yapmadan sorunların üstesinden gelmektir. Şunu unutmayalım ki her sorunun mutlak  bir çözümü vardır. Üzüntü yapacağımıza çözüme odaklansak hem sorunu çözebiliriz hem de üzüntüden uzaklaşmış oluruz.

Hastamızın boynunda bir gün bir kitle oluştu, haber verdi incelediğimde kanser şüphesi izlenimi verdi. Tanısı için biyopsi yapılması gerekir dedim. Yapılan biyopsi sonucu lenf bezi kanseri geldi. Hayatı kâbusa döndü. Hematoloğa gitti, tedavisini aldı. Sonraki günlerde, tedaviye iyi cevap verdi. Şu anda depresyon ilaçlarını bıraktı. Çok mutlu.

Hiçbir sorunu yokken depresyona girdi. Kanser olup tedavi iyi sonuç verince hayatın ne kadar güzel olduğunun farkına vardı.

Şu anda sağlığı yerinde,  hiçbir şeyi sorun yapmıyor.

Sonuç:

Unutmayalım ki stres vücudumuzun en büyük düşmanıdır. Mümkün olduğunca kaçınılmalıdır. Başa çıkılamazsa mutlaka psikiyatriden destek alınmalıdır.