Final’de 1 puan iyi sonuç demiştim. Onun nedenlerini daha önce birçok kez yazdık çizdik. Özellikle ilk 45 dakikalık periyotta ilk haftalarda yaşanan sıkıntıları birkez daha gördük. Evet Fenerbahçe çok kaliteli isimlerden kurulu bir takım ama ne olursa olsun rakipten bu kadar çekinmenin bir anlamı yoktu. Bunu da ikinci yarı gördük. İlk devrede Ertuğrul hoca karşı tarafın zaafiyetlerini düşünmeden tamamen rakibi durdurma adına bir kurguyla sahaya çıktı. Böyle de olunca sarı lacivertliler çok rahat oynadı. Aldılar, verdiler, pozisyon buldular, pozisyona girdiler ve Nani ile golü de buldular. Sıkıntılı oyunun en büyük sebebi yine yapılan basit pas hataları, Dzsudzsak, Josue ve Tomas Necid gibi etkili ayakların silik görüntüsüydü. Bunda orta saha ve beklerin hücümsal anlamda takıma katkı koyamamalarınında büyük etkisi vardı. Maçın ikinci yarısında bambaşka bir Bursaspor izledik. Burada Ertuğrul hocanın hamleleri önemliydi. Hosagai‘yi oyundan alıp Sercan‘ı oyuna sürmesi ve Dzsudzsak‘ın ortaya geçmesiyle taşlar yerine oturdu. Daha derli toplu ve daha cesaretli bir oyun ortaya koyan yeşil beyazlılar, Ricardo Faty ile gol sinyalleri verdi, Josue‘nin akıl dolu ortasında Necid ile aradığı golü de buldu. Tam ev sahibi ekip abondane olacakken Van Persie‘nin golü tüm hesapları alt-üst etti. Bu golden önce Dzsudzsak‘ın yakaladığı pozisyondan birini Sercan yakalamış olsaydı durum çok farklı olabilirdi. Bu tür maçlarda bulduğunuz fırsatları sonuca dönüştürmek en önemli nokta. Maalesef Bursaspor, Kadıköy‘de 5. haftada 4. mağlubiyetine imza attı. Yeşil beyazlıların bana göre ikinci devrede ortaya koyduğu oyun gelecek adına umut verdi. Özlediğimiz Bursaspor‘un işaret fişeği İstanbul’da atıldı.