A

Abidin: Dua eden / Duacı

Acar: Becerikli, yetenekli

Acaralp: Cesur, yiğit kişi

Acarsoy: Yiğit, güçlü soy

Acun: uzay içindeki gök varlıklarının tümü, evren

Adem: Allah’ın yarattığı ilk insan

Adil: Adaletli, hakça davranan

Adnan: İki gökyüzü, iki cennet

Agah: Bilgili, bilen, haberli, uyanık

Aktuğ: Değerli, önemli

Ali: Yüce, üstün.

Alican: Yüce insan

Alp: Yiğit

Arat: Yürekli, cesur

Arda: Asa

B

Baha: Değer, güzellik

Bahadır: Yiğit, kahraman

Bahri: Denizle ilgili, denizci, denizin gücü, sonsuzluğu

Balaban: Bir tür yırtıcı kuş. İri cins birtür Doğan (kuş)

Barbaros: “Barba Rosse” Kırmızı sakal. Asıl adı Hızır olan büyük Türk amiraline Avrupalıların taktığı ad

Barış: Savaştan ya da dargınlıktan sonra, iki yanın uzlaşması, anlaşması

Barlas: Savaşçı yiğit

Baran: Yüksek, iri

Barın: Güç, kuvvet

Bartu: En eski Türk hanlarından birinin adı

Batu: Güçlü

Birkan: Soylu

Boğaç: Dede Korkut hikayelerindeki bir kahraman

Bora: Şiddetli fırtına

Buğra: Erkek deve

Bülent: Yüksek, ulu

C

Cahit: Çok çalışan

Can: İnsanın kendi varlığı, yaşam, birey kişi, ruh, güç kuvvet

Candemir: Canı demir gibi sağlam, demir gibi kimse, demir canlı

Caner: Yürekten sevilecek kimse

Cankut: Kutlu kimse, uğurlu can

Canol: “Yaşamım ol, canım ol, bana can ol”

Canpolat: Canı polat gibi sağlam, canlı, çelik gibi kimse

Cansın: Çok cana yakınsın

Cantekin: Biricik can, can şehzade

Cengiz:Yılmaz, dönmez, yumuşamaz kimse, güçlü kimse, asıl adı Timuçin olan Ve Büyük Moğol İmparatorluğu’nun kurucusu Türk hanı, Cengiz Han

Ceyhun: Orta Asya’da bir ırmak

Coşkun: Coşmuş olan, kabına sığmayan

Cem: Hükümdar

Cemil: Güzel erkek, iyilikle anma

Cihan: Dünya

Ç

Çağan: Mutlu gün, bayram

Çağatay: Cengiz Han’ın oğlu

Çağdan: Çağın içinden

Çağdaş: Aynı zamanda yaşayan, çağımıza uygun, çağımıza yaraşır

Çağlar: Çağıl çağıl akar, çağıldar, çağlayarak akar

Çağlayan:Bir akarsuyun yükseklerden köpürerek düştüğü yer, çavlan

Çakır:Doğan ya da atmacaya benzeyen bir avcı kuş, ela gözlü kimse

Çelebi:Bey, ağa, görgülü ve ince kimse

Çelik: Su verilip sertleştirilen demir, polat

Çınar: Uzun yıllar yaşayan geniş yapraklı ağaç

D

Dağhan: Oğuz Han’ın oğlu, eski Türk inanışına göre doğa tanrılarından

Dağtekin: Yalnız, ıssız dağ

Deha: Dahi, zekaca çok üstün olan

Demirel: Güçlü el

Demirkan: Sağlam ve güçlü kan

Demirol: Demir gibi güçlü ol

Deran: Güzellik

Dinçer: Güçlü, yiğit kişi

Doğan: Yırtıcı bir kuş

Doğuş: Hayata geliş

Doruk: Zirve

E

Ecevit: Açıkgöz, afacan, ele avuca sığmaz, çok yaramaz

Edip: Edepli terbiyeli / Edebiyatla ilgilenenkişi

Edis: değerli, ulu yüce, yüksek

Ediz: Değerli yüksek

Efdal: En değerli en yüksek.

Efe: Ege yiğidi

Efehan: Yiğitlerin başı

Ege: Ulu, büyük, Türkiye ile Yunanistan arasındaki denizin adı

Egemen: Bir yere hakim olan

Ekber: Kebir kelimesinden, En büyük

Ekrem: Pek cömert, iyiliksever

Emin: Güvenilen, inanılan kimse

Emir: Reis, aşiret başı, emreden

Emrah: Saz çalıp oynayan

Emre: Aşık, dost, beylerbeyi, büyük erkek kardeş

Ender: Seçkin, eşi benzeri az bulunan

Enes: Peygamberin komutanı

Enez: Secereli Arap atı

Eray: Yiğit kişi

Erdinç: Sağlam, güçlü esen

Evren: Kainat

F

Fahir: Övünülecek kadar, övünen, gösterişli ve değerli.

Fahrettin / Fahri: Karşılıksız kabul edilen görev, iş

Faik: Başkalarından daha ileri, üstün

Faruk: Bir işi sonuca ulaştıran

Fazıl: Erdemli, manevi değerce üstün

Fehmi / Fehim: Anlayışlı, çabuk kavrayan

Ferdi: Bireysel, tek başına.

Ferhat: Rahatlık

Feridun: Tek başına, eşsiz.

Ferit (d): Eşsiz benzersiz

Ferruh: Kutlu, uğurlu, aydınlık yüzlü

Fethi: Fethiye ilişkin.

Fevzi: Kurtuluş ve zafere ilişkin. Selamet.

Feyyaz: Bereketli, gür, verimli. Eli açık.

Feyzi: Verimlilik, bolluk

Fırat: Bir nehir adı. Türkiye’den geçip Basra’ya dökülür.

Fikri: Düşünce ile ilgili / fikir sahibi

Fuat: Yürek, kalp, gönül

G

Galip: Yenen, üstün gelen

Gani: Zengin, cömert, bol çok, elindekiyle yetinen

Gazi: Savaşta yara alan

Gediz: Su birikintisi, gölcük, Ege Bölgesi’nde bir akarsu; adını bu akarsudan alan bir ilçe

Gencer: Delikanlı, genç yiğit

Gençay: Yeni doğan Ay, ilk ay

Giray: Uygun, eskiden Kırım hanlarına verilen unvan

Gökalp: Gök gözlü yiğit

Gökay: Gök ve Ay gibi güzel olan

Gökbay: Gök yüzlü ve zengin kimse

Gökçe: Gökrengi, göğce

Gökhan: Göklerin hükümdarı

Güralp: Yiğit

H

Hakan: Eski Türk imparatoru, büyük han, hanlar hanı

Haldun: Kalp, yürek

Halil: İçten, dost çok yakın arkadaş

Halim: Yumuşak huylu, sakin yaradılışlı

Halit: Süregelen, sürekli, geç yaşlanan

Haluk: Herkesle iyi geçinen iyi ahlaklı

Hamit: Şükredici, hamdedici

Hamza: Aslan

Harun: Huysuz at / Postacı / İnatçı

Hasan: Güzellik, iyi davranma, iyilik

Hayati: Yaşamsal, yaşamla ilgili önemli olan

Haydar: Aslan / Çok cesur

Hayrettin: Hayır eden, hayır sahibi

Hayri: Hayırla, iyilikle ilgili

Hazar: Barış / Bir yerde oturma hali

Hıfzı: Saklamak, korumak, hafızaya almak

Hıncal: Öc al, intikam al anlamında

Hüseyin: Güzellik, iyilik

I-İ

Ilgaz: Batı Karadeniz Bölgesi’nin en yüksek dağlar topluluğu

İbrahim: İbranice’de hakların babası

İdris: Beyaz renkli çiçek açan bir ağaç cinsi

İhsan: Bağışlamak, yardım etmek, iyilik etmek

İldeniz: ülkenin, yurdun denizi

İlhami: İçine doğmakla ilgili

İlhan: Bir ülkenin egemen hanı

İlkay: Ay’ın ilk günlerindeki durumu, hilal

İlker: Birinci yiğit, ilk yiğit, ilk erkek

İlyas: Mersin ağacı

K

Kaan / Kağan: Hükümdar, hanların hanı

Kadir: Değer, onur, incelik

Kadri: İtibar, değerle ilgili

Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur

Kamer: Ay ışığı

Kamil: Tam, eksiksiz, olgun

Kandemir: Sağlam kan, kanı sağlam olan kimse, sağlam demir

Kasım: Bölen, kısımlara ayıran

Kaya: büyük ve sert taş kütlesi, pek sert

Kayahan: Kaya gibi sert hakan

Kazım: Kızgınlığını, öfkesini belli etmeyen

Kemal: Bilgi ve erdem bakımından olgunluk

Kerem: Soyluluk, eli açıklık

Kerim: Kerem sahibi, cömert

L

Latif: Allah’ın kulu

Levent: Eski deniz eri

Lütfi: Cennette ölümsüzlüğe kavuşan

M

Macit: Şan ve şeref sahibi

Mahir: Usta, elinden her iş gelen

Mahmut: Övgüye değer

Mahzun: Hüzünlü, duygulu, üzgün

Malik: Sahip, efendi

Malkoç: ünlü bir akıncı soy olan Malkoçoğulları’nın atası Malkoç Mustafa Bey’in adından

Mazhar: Bir şeyin göründüğü, ortaya çıktığı yer

Mecnun: Deli, aklı başında olmayan

Mehmet: Aslı Arapçada Muhammed, çok övülmüş anlamında

Melih: Güzel, şirin

Melik: Hükümdar, han

Memduh: Övülmüş, övülmeye değer

Menderes: Ege bölgesinde bir ırmak adı

Mert: Sözünün eri, sözünde duran

Mesut: Mutlu, sevinçli, neşeli

Mete: Büyük Hun imparatoru

Metin: Sağlam, dayanıklı

Murat: İstek, arzu

N

Naci: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş

Nail: Ele geçiren, muradına eren

Naim: Uyuyan, uykuda olan

Namık: Yazar, yazan kişi

Nazım: Düzenleyen, tanzim eden

Nazmi: Vezinli, kafiyeli sözle ilgili

Necat: Kurtuluş, selamet

Necati: Kurtuluşa ermek

Necdet: Güçlü ve korkusuz

Necip: Soyu temiz, cömert

Necmi: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait

Nedim: Yakın dost, samimi arkadaş

Nejat: Soy, asıl, hesap

Neşet: Yetişme, meydana gelme

Nevzat: Yeni doğmuş çocuk

Nezih: Temiz, pak, seçkin

Nihat: Tabiat, huy

Niyazi: Yalvarma, yakarma

Nizam: Sıra, dizi, düzen, kural

Nizami: Kurallara uygun, düzenle ilgili

Nuri: Işıktan gelen, ışıklı

O

Oben: Erkek deve, o benim

Ogün: Belirli gün, bilinen, beklenen gün

Oğulcan: Can oğul

Oğuz: Doğru ve iyi adam, sağlam, güçlü

Okan: Akıllı, anlayışlı, öğrenen

Okay: Beğenme, takdir etme

Oktay: Çok hiddetli, kızgın

Okyar: oku parçala

Olcay: Rastlantıları düzenlediği, böylece de insanlara iyi ya da kötü durumlar hazırladığı sanılan şey, şans, talih

Olcayto: Bahtı açık, talihli

Olcaytuğ: Hulagu’nun torunlarından Argun’un oğlu, İlhanlı hükümdarı

Ozan: Şair, halk şairi

Ö

Öcal: Öc almaktan, intikal alan

Öğüt: Birine, yapması ya da yapmaması gereken şeyler üzerine söylenen söz

Ökmen: Akıllı, zeki

Ömer: Dirlik, canlılık yaşam gücü

Önal: Daima önde olmak

Önay: Ay’ın ilk günlerindeki hali, hilal

Önder: Lider, yönetici, şef

Öner: Önde gelen yiğit, önde giden erkek

Övünç: Bir niteliği nedeniyle övünme işi, sevinme, sevinç, kıvanç

Özalp: Özü yiğit

Özgür: Hür

P

Pars: Etoburlardan, sıcak ülkelerde yaşayan, derisi benekli, yırtıcı bir hayvan

Paşa: Bir askeri unvan, ağabey, erkek kardeş

Peker: Güçlü erkek

Polat: Sertleştirilmiş, su verilmiş demir

Poyraz: Kuzeydoğu yönünden esen rüzgar

R

Rafet: Merhamet etme, esirgeme.

Ragıp: İçtenlikle isteyen, özleyen

Rahman: Acıması bol olan

Raif: Acıyan, esirgeyen

Rakım: Yazan, çizen, yükselti.

Ramazan: Doğruluk gösteren-Adaletli davranan

Rami: Atıcı, mermi atan

Ramiz: Akıllı, zeki. İşaretlerle gösteren.

Rasim: Çok övülmüş, methedilmiş

Rasin: Beyaz ay, dolunay

Raşit: Doğru yola giden

Rauf: Çok acıyan, esirgeyen

Recai: Güçlüklerden yılmayan, hızlı

Recep: Beyaz taç, gelin tacı

Refik: Arkadaş, yoldaş, eş, koca

Reha: Candan, cana yakın

Remzi: İşaret ve gizliliğe ait

Renan: İnleyen, çınlayan.

Reşat: Aklın gerektirdiğini yapan

Rıdvan: Cennetin kapıcısı olan melek

Rıfat: Yücelik, büyük aşama.

Rıfkı: Yumuşaklıkla, sükunetle ilgili

Rıza: Hoşnutluk, memnunluk

Rüzgar: Yel, esinti

S

Sabri: Sabırla ilgili, sabırlı

Sadi: Baht açıklığı

Safa: Saflık, berraklık, gönül rahatlığı

Samet: Sonsuz, ebedi

Sancar: Eski Türk adlarından, kısa kama

Savaş: Barışın olmadığı çatışma ortamı

Sedat: Doğruluk, haklılık

Semih: Bol, cömert gönüllü

Sercan: Canların özü, canın başı

Serdar: Komutan, önde giden asker

Serhat: Sınır boyu

Serkan: Baş han

Soner: Sonuncu yiğit

Suat: Mutlu, mutlulukla ilgili

Sarp: Çetin, dik, ulaşılması güç

Ş

Şadi: Sevinç, neşe, mutluluk

Şafak: Güneş doğmadan az önce ufukta görünen ağartı

Şahan: Şahin

Şahin: Bir tür yırtıcı kuş

Şansal: Adını, şanını her yana duyur, şan ver

Şefik: Şefkatli

Şemsi: Güneşe ait, güneşle ilgili

Şener: Neşeli yiğit, şen yiğit, şen erkek

Şengül: Neşeli ve gül gibi kimse

Şenol: Her zaman neşeli ol

Şeref: Onur. Manen yüksek ve erdemli olmak

Şerif: Kutsal, mübarek

T

Tahsin: Beğenip, alkışlanan, kale gibi sağlam

Talat: Yüz, surat, çehre

Talip: İstekli, isteyen, talep eden

Talu:İyi, güzel, seçilmiş, seçkin

Tamer:Bütünüyle yiğit, tam yiğit

Tandoğan:Şafak vakti doğmuş olan

Taner: Aydınlık erkek

Tanju: Çince imparator, tanrı

Tarık: Sabah yıldızı

Tarkan: Ayrıcalıklı, saygın

Tayfun: Şiddetli rüzgar

Teoman: Duman

Timuçin: Sağlam, demir gibi

Tufan: Çok ağır yağmur

Tuğrul: Yırtıcı bir kuş

Tümer: Her şeyi ile yiğit kişi

U

Ufuk: Yerle göğün birleşmiş gibi göründüğü sınır

Uğur: Halkın kimi olgularda gördüğü iyilik müjdesi

Uğurcan: Uğur getiren, uğurlu kimse

Uğurtan: Uğur getiren şafak vakti

Ulaş: Amacına, hedefine erişme

Ulu: çok büyük erdemleri olan, yüce; erişilmez derecede yüksek ve büyü

Uluç: Büyük Türk Denizcisinin adı (Uluç Ali Paşa)

Umut: Ümit edilen, beklenen şey

Uras: Saadet, mutluluk

Ü

Ümit: Umulan, beklenen şey

Ünal: Ad sahibi ol, ünlen, tanın

Ünalan: Ad sahibi olan, ünlenmiş kişi, ünü olan kimse, iyi ad sahibi

Ünalp: Ünlü yiğit

Üner: Ünlü yiğit

Ünol: Şan ol, ünlü ol

Ünsal: Her yana adını duyur

Ünver: Her yana adını duyur, çok tanınmış biri ol, ünlen

V

Vahdet: Bir ve tek olma

Vahit: Tek, bir

Vargın: Giden, varan

Varol: Var olmakla ilgili / yüceltme ünlemi

Vecihi: Soylu, asil

Vedat: Dostluk, sevme, sevgi

Vefa: Sözde durma

Vehbi: Tanrı vergisi

Veli: Sahip, eren, ermiş

Volkan: Yanardağ

Vural: Vurarak al, vurup al

Y

Yağız: Yiğit, esmer

Yağmur: Havadaki su buharının yükseklerde soğuyarak yoğunlaşması sonucu yere düşen su

Yalçın: Sarp, dik

Yalın:Sade, gösterişsiz

Yalvaç: Tanrı’nın habercisi, Tanrı elçisi

Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi

Yamaner: İşbilir yiğit, becerikli yiğit

Yankı: Sesin bir yere çarparak dönmesiyle duyulan ikinci ses

Yaşar: Doğan çocuğun ölmemesi için konulan adlardan

Yavuz: Çok sert, yaman, yürekli, korkusuz

Yener: Oyun, yarış, savaş gibi şeylerde karşısındakine üstün gelir

Yetkin: Olgunlaşmış, kemale ermiş

Yıldıray: Ayla ilgili / yıldır yıldır parlamak ay gibi

Yıldırım: Buluttan buluta ya da yere elektrik boşalması

Yılmaz: Hiçbir şeyden korkup çekinmez

Yiğit: Güçlü ve yürekli; delikanlı, genç, genç adam

Yunus: Bir takım yıldızının adı / Denizde yaşayan bir memeli türü

Yurdakul: Yurda hizmet eden, yurda kul olan kimse

Yusuf: Eklenecek, ilave edilecek

Yücel: yüce bir duruma gel, yüceleş, büyüdükçe büyü, yükseldikçe yüksel, büyük ol, ulu ol

Yüksel: Manevi anlamda yüce ol anlamında

Z

Zafer: Savaş ve uğraşla elde edilen başarı, sonuç

Zeki: Akıllı olan

Zihni: Zihnin gücüyle, kavrayışla ilgili

Zikri: Zikirle, ayinle, ilgili, zikreden

Ziya: Aydınlık, ışık