İnan, yazısında şu ifadeleri kullandı:

Güzel memleketimizin, güzel insanlarının hali hep bildiğimiz gibi. Hayat koşulları biraz daha zorlaştı, her sabah yeni bir dramla güne başlıyoruz.

İktidar, iktidarını bildiği gibi sürdürüyor. Muhalefet partileri de öyle… Yeni bir muhalefet etme yolu aramakla pek meşgul de olmadıklarını görüyorum. Hâlâ etkisizler…

Durum böyle olunca halkımız adına  “iyi” ya da “umut” olabilecek bir şeyin yakın gelecekte görünmediğini söyleyebilirim.

Bu ayın yazısına, bizde olup bitenlere geçmeden, bir dünya haberi ile başlamak istiyorum. Çünkü haber yalnızca olayın geçtiği ülkeyi değil, tüm insanlığı ilgilendiriyor.

Ağustos ayının sonlarında Afganistan’dan geldi haber.

Taliban’ın yönettiği Afganistan’da erkekleri de kapsayan bir dizi yasaklar uygulamaya konuldu. Bundan böyle “erkeklerin kot pantolon giymesi” yasaklandı. Ayrıca yumruk büyüklüğünde sakal bırakılması zorunlu kılındı. Batılılar gibi saçlarını da kestiremeyecekler.

Ahlak polisinin denetiminde zorluk yaşamamaları için çoğu kişi yeni yasalar doğrultusunda sakal bırakıyor, yanlarında seccade, takke ve sarık olmadan dışarı çıkmıyorlarmış. Böyle yazıyor haberde. Daha da bir sürü yasak.

Afganistan’da kadının durumu ortada; esamesi okunmadığı gibi  “insan” yerine de konulmuyor.

Bizde de  “şeriat isterim” diye bağıranlara sessiz, tepkisiz kalanlar, sözüm size, sonunda varacağınız böyle bir yer…

Gelelim bizim ülkemize…

Trabzonspor eski başkanı İbrahim Hacıosmanoğlu, Türkiye Futbol Federasyonu Başkanı seçildi. İlk icraat olarak da kendinden beklenmeyen güzel bir iş yaptı. Amedspor’un maçını tribünden izledi. Diyarbakır’ın futbol takımına karşı çoğu ilimizde olumsuz ve tatsız bazı olaylar yaşanıyordu. Federasyon Başkanının yaptığı gerçekten de olumlu, iyi bir icraattı.

Futbol Federasyonu Başkanı, 19 Eylül günü Cumhurbaşkanı Külliyesine çıktı yanındaki heyetle birlikte. Kabul de, Cumhurbaşkanı’na üzerinde “Dünya Lideri” yazılı, 12 Numaralı (bu numara da çok anlamlı, başkan ne yaptığını iyi biliyor) kırmızı renkle yazılmış Recep Tayyip Erdoğan forması hediye etti.

Bu “Dünya Lideri” tanımlamasına baştan beri takılıyım. Liderlik, çok özel ve çok önemli bir konum. Bizde sözcüklerin içi boşaltıldığı için önemli sıfatlar çok sıradanlaştı ve hemen her yerde kullanılıyor.

Dünya Liderliği merdivenle çıkılacak ya da seçimle ulaşılacak bir makam değil. Zaten gerçek manada dünyanın çok önemli lideri olabilecek biri, kendisine bu sıfatı kondurmaz. “Dünya Lideri” diye kendisinin anılmasına da izin vermez.

Futbol Federasyonu Başkanı, bu ülkede yaşıyor. Ülkenin içinde bulunduğu durumu iyi anlayabilecek seviyede olduğundan da şüphe etmiyorum.

İlk yaptığı icraat gibi daha içten ve daha gerçekçi, çok daha anlamlı jest yapabilirdi.

Dünya Lideri’nin 22 yıldır yönettiği ülkenin bugünkü fotoğrafı hiç de bu sıfata yakışır seviyede değil.

Anayasa Mahkemesi Başkanı’nın bile yargı makamlarını hukuk içinde kalmaları için uyarmak zorunda kaldığı bir yerdeyiz.

Dünya Lideri’nin ülkesinin emeklileri, açlık sınırının altındaki gelirleriyle yaşama savaşı veriyorlar.

Et ve temel gıda ihtiyacını karşılamakta yetersiz kalan milyonlar var. Sabahın köründe 1 kg. kıyma almak için metrelerce kuyruk oluşturuyor bu ülkenin yurttaşları.

Baş edilmeyen hayat pahalılığı can yakıyor. Dünyanın en yüksek enflasyon oranına sahip ülkeler arasında sondan beşinciyiz.

Ev kiraları amansız, anlamsız ve gerçekçi olmayan seviyelere çıkmış.

Geçen ay açılan ilk ve ortaöğretim okullarında Bakanlık, temizlik elemanı tasarrufuna gitti. Okul idareleri öğrencilere ve velilerine nöbetleşe temizlik yaptırıyorlar.

Çiftçiler ülkenin neredeyse onlarca kentinde ayaklandı. İşçiler her çalıştıkları işyerinde ücret yetersizliği eylemleri yapıyorlar. Hükümete en yakın işçi sendikası federasyonu olan Türk-İş “geçinemiyoruz” mitingleri yapmaya başlıyor.

Karşı karşıya kaldığımız zorlukları sıralamayı sürdürsem, sayfalar dolacak.

Acaba diyorum, bizim yaşadığımız ülkede yaşamıyor mu Futbol Federasyonu Başkanı? Yoksa biz ayrı dünyada onlar ayrı bir dünyada mı yaşıyor?

Olay Medya İcra Kurulu Üyesi Mehmet Ali İnan’ın yazısının tamamı için tıklayın…