Sosyal medyanın en cesur pozlarına imza atan manken Tuğba Özay, paylaşımların bir yenisini daha ekledi.

Özay, gölde yüzerken dala sarılıp poz verdi. Yine takipçilerini heyecanlandırdı. Paylaşımlarının altına genelde içini döken Özay, bu kez sitem etti ve “Denize düşen yılana sarılır” diye not düştü.

Tuğba Özay’ın gündem olacak o paylaşımı;

“Denize düşen yılana da sarılıyor yalana da bu zamanda Yani sıkıntılı dönemlerden geçerken insan ne yapacağını bilemez halde ciğeri beş para etmezden de beklenti içine giriyor ya da kendi durumunu kurtarmak adına bin tane takla atıyor … İnsanız hoş .. Hepimizin başına her an her şey gelebilir .. Batarız da çıkarız da … önemli olan sağlam duruş .! Ne yılana sarılacak kadar dostsuz ve yalnız ol bu hayatta ne de yalana sarılacak kadar aciz, güçsüz ve omurgasız ..! Sıkıntın olduğunda sevdiğin, güvendiğin, paylaştığın dostların olsun yanında .. Ve bir de ailen ..! İşte o zaman denize düştüğünde dalların olur yanında ..! Bu sebepten önce sen içindeki sevgiyi yücelt , dostlarını iyi seç , ailenden uzak olma ..! Ve asla kimsenin karşısında eğilip de omurgasız davranma ..! Hepinize iyi pazarlar canlar, yoldaşlar, biricik Tubistlerim”

SARILDIĞI DALI EVE GÖTÜRÜP SÜS YAPTI

“Şimdi sizlere bir dalın öyküsünü anlatacağım .. Lütfen dikkatle okuyunuz! Dün gölde yüzerken karşı kıyıya kadar gittim ve kıyıda, suyun içinde ağacından düşmüş bir dal buldum .. Daha görür görmez beynimde canlandı o dalla neler yapabileceğim . Aldım elime dalı ve bu kez sadece bacaklarımın yardımıyla yaklaşık 400 metre yüzerek bulunduğum iskeleye vardım . Atladım ATV motoruma ve onu da tek elle kullanarak (siz denemeyin) eve geldim .. Önce dalın çıplak halini fotoğrafladım ardından kafamda belirlediğim tasarımın provasını yaptım üzerinde .. Aldım elime boyamı, fırçamı , dalımı altın rengine boyadım .. Sonra kozalaklarımı boyadım ve dalın üzerine yapıştırdım .. son olarak güneş enerjili ampüllerimi de belirlediğim yerlere takarak kendime haaaarika bir lambader yaptım .. İşte size ağacından düşüp suda çürümeye terk edilmiş bir dalın öyküsü.”