Vişegrad ve Doğu Saraybosna’daki yetkili mahkemeler, Opraşiç’in evine izinsiz yerleştirilen Sırplara, burada kaldıkları süre içerisinde eve yaptıkları masrafların yaşlı kadın tarafından ödenmesine ya da evin arsasından bir kısmının verilmesine hükmetti.

Anne ve babası İkinci Dünya Savaşı’nda öldürülen Opraşiç, Bosna’daki son savaşta ise evini terk etmek zorunda kaldı. Yanına hiçbir şey alamadan evinden kaçmak zorunda kalan Opraşiç, beş gün boyunca orman yolundan Boşnak askerlerin kontrolündeki bölgeye ulaşmak için mücadele etti. Serbest bölgeye ulaşan Opraşiç, sonraki yıllardan Gorajde, Tarçin, Foynitsa ve İlica’da yaşadı.

Opraşiç ailesinin savaşın öncesinde “oğulları için” inşa ettikleri yeni eve, 1996 yılında Vişegrad Belediyesince Saraybosna yakınlarındaki Paleli iki Sırp, Mladen ve Bogdan Yokiç yerleştirildi.

Opraşiç ailesi, savaşın sona ermesinden yedi yıl sonra, 2002 yılında memleketleri Vişegrad’a geri döndü. Boşnak aile, evlerine döndükten bir yıl sonra, haklarında verilen ilk mahkeme kararı ile yüzleşti. Kararda, Opraşiç ailesinin, eve yaptıkları masraflar nedeniyle Yokiç ailesine faizleriyle birlikte 10 bin Euro ödemesine hükmedildi.

53 yıl birlikte yaşadıkları eşinin, Vişegrad’a döndükten beş yıl sonra vefat ettiğini anlatan Opraşiç, o günden itibaren, “en azından son günlerini rahat geçirebilmek için” tek başına mücadele vermeye başladığını söyledi.

Vişegrad’daki yeni evi savaşın hemen öncesinde inşa ettiklerini aktaran Opraşiç, aynı arsa üzerindeki eski evin ise savaşta yakılıp yıkıldığını ifade etti.

“Başkasının malından hayır gelmez”

Opraşiç, bugün sadece içinde yaşadığı bu evin kaldığını kaydederek, “Yıllardır bu ev nedeniyle üzülüyorum. Ya bu parayı ödememi ya da emekli maaşımdan her ay kesileceğini söylüyorlar. Benden, eşimle birlikte yaptığım ev için para ödememi istiyorlar. 16 yaşımdan beri burada yaşıyordum. Onları şikayet etmemi istiyorlar ama benim ne gücüm ne de o kadar yaşayacak hayatım var. Başkasının malından hayır gelmez” diye konuştu.

Opraşiç’in evine izinsiz yerleşen Yokiç ailesinden geriye eski bir şofben, küvet ve lavabo kaldığını söyleyen Opraşiç, “Gücüm yetse ben şimdi tüm bunları atardım. Kim onlara benim evime masraf yapmalarını söyledi? Onları kim buraya yerleştirdiyse paralarını da o ödesin” dedi.

160 Euro emekli maaşından her ay 25 Euro ilaçlara ayırmak zorunda olan Opraşiç, hiçbir ilacın verilen mahkeme kararını, kanunları anlamaya yardımcı olmadığını söyledi.

Vişegrad Belediye Meclisi Başkanı Sulyo Feyziç de evini kullandıkları için aslında onların Muniza Opraşiç’e para ödemesi gerektiğini belirterek, “Neymiş? Evine masraf yapmışlar” diye konuştu.

75 yaşındaki yaşlı kadına son günlerinde dahi huzur verilmediğini anlatan Feyziç, hiç kimsenin Muniza’ya yardımcı olabilecek bir çözüm sunmadığını vurguladı.