Yoğun olarak Şebinkarahisar ilçesinde üretilen golit birkaç kişinin imece çalışmasıyla yapılıyor. Golit hazırlanmadan önce taş fırın kalın odunlar kullanılarak yakılıyor.

Odunlar köz haline gelene kadar su ve maya kullanılarak hazırlanan hamur beklemeye bırakılıyor, bu sırada yere geniş bir örtü seriliyor. Hazır olan hamuru keşen kişi, yerde oturanın sofrasına seri bir şekilde atıyor.

Hamur, yapışmaması için unlanıp yuvarlayarak örtüye konuluyor. Özel bir tahta kaşıkla örtüye dizilen hamurlar kısa süre bekledikten sonra yuvarlanarak simit şekline getiriliyor ve fırına atılıyor.

Fırında pişirilen golitler bir kenara diziliyor. Akşama kadar süren işlem sonunda golitler tekrar fırına atılarak karıştırılıyor ve dört gün boyunca fırının içinde kurumaya bırakılıyor. Dört gün kuruyarak sertleşen golit suda ıslatıldıktan sonra tüketilebiliyor.

“Torbaya koy, ağzını bağla iki sene dayanıyor”

İlçenin Şaplıca köyünde golit üreten Saliha Şenol, AA muhabirine, golit olarak adlandırılan kuru ekmek yapımının iki asrı aşan bir gelenek olduğunu söyledi.

Golit yapmayı ailesinden 14 yaşında öğrendiğini dile getiren Şenol, 42 yıldır hem tüketmek hem de satmak için golit hazırladığını anlattı.

Şenol, golitin taş fırında pişirildiğini anlatarak “Hepsi piştiğinde ise golitleri fırına tekrar koyuyoruz, kuruması için birkaç defa karıştırıyoruz ve dört gün kurumaya bırakıyoruz.” dedi.

Golitin fırında en az dört gün kuruması gerektiğine işaret eden Şenol, “Zaten golitin özelliği de buradan geliyor, dört gün fırında kalmazsa olmaz. Fırından çıkardıktan sonra torbaya koy, ağzını bağla iki sene dayanıyor. Ekmek her zaman evinde bulunuyor.” diye konuştu.

Saliha Şenol, kuruyan golitlerin çok sert olduğunu belirterek “Suya batırıp çıkardığında çıtır yumuşak bir yapıya dönüşüyor. Taze ekmek gibi tadı çok güzel. Tabii suda çok bekletmemek lazım. Biz genelde golit tüketiyoruz.” ifadesini kullandı.

Gurbetçilerin golite çok ilgi gösterdiğine işaret eden Şenol, memlekete gelenlerin İstanbul, İzmir ve Almanya’ya bu ekmeği götürdüğünü kaydetti.