DERYA DEMİR

Bir araya gelen 31 kadının ‘biz bu işi yaparız’ demesiyle başlayan serüven Cumalıkızık Köyü Kadınları Eğitim Dayanışma ve Kalkındırma Derneği’nin kurulmasıyla devam etti.

Yıllar önce Cumalıkızık’a gelen Recai Coşkun adlı bir mühendisin köyün hamamında tarihi kalıntıları bulup ardından fotoğraflarla köyün tanıtımını yapması dönemin Büyükşehir Belediye Başkanı Erdem Saker’i harekete geçirdi.

Saker’in danışmanlar, köydeki kadınları toplayarak köyün tarihinin bulunduğunu, kadınların da köyün tanıtımına katkı koymak için bir şeyler yapması gerektiğini söyledi. Kadınlar çekine çekine bu teklifi kabul etse de 1998 yılında Botanik Park’ta yapılan Cumalıkızık evleri ile ellerini taşın altına koymuş oldular.

“HÜRRİYETİMİZİ ELİMİZE ALDIK”

O dönemi anlatan Cumalıkızık Köyü Kadınları Eğitim Dayanışma ve Kalkındırma Derneği Başkanı Şerife Uludağ, “Danışmalar bize ilk olarak ‘bir günlük gözleme açar mısınız’ teklifinde bulundu. Daha hamur açmayı bile bilmiyorduk. O güne kadar erkekler yanımızda olmadan köyün dışına çıkmamıştık. ‘Köylüler bize hangi gözle bakar nasıl yaparız’ diye düşünürken 31 kadın çekine çekine olsa da teklifi kabul ettik. Botanik Park’ta, gözlemeler, cevizli lokumlar ile çok talep gördük. Ardından bizi farklı farklı etkinliklere götürmeye başladılar. İşe artık alışmaya başladık. Ne de olsa yıllardır kapalı tutulan kutudan çıkmış, hürriyetimizi ellerimize almıştık. İzin günlerimizde o kadar üzülüyorduk ki çalışamadığımıza bu işin bitmesini hiç istemiyorduk. Ardından gelen teklif ile Botanik Park’taki evleri kiralayarak orayı çalıştırmaya başladık. Özgürlüğün ne demek olduğunu tattık” ifadelerini kullandı.

“DERNEK İLE KAVANOZDAN ÇIKTIK”

Kınalı Kar dizisi ile köyün daha bir ilgi gördüğünü dile getiren Uludağ, “Dizi ile köye gelen gidenin sayısı iyice arttı. 6 yıl boyunca Botanik Park’ta çalıştıktan sonra köyümüze dönüp orada bir şeyler yaptık. Hepimiz ayrı ayrı çalışmalar yaptık. Saitabatlı kadınlar dernek kurmuş. ‘Biz neden kurmayalım’ dedik ve 2009 yılında derneğimizi kurduk. Bu dernek sayesinde yeniden kapatıldığımız kavanozun içerisinden çıktık. Dernek ile köyde açılan dükkân sayısı arttı ve köy ürünlerimizi tanıttığımız stantlar kurduk. 11 yıldır da dernekteki faaliyetlerimizi sürdürüyoruz. Şu anda 115 üyemiz var. Üyelerimizle beraber köyü kalkındırıyoruz, çeşitli ürünlerimizi satıp, kahvaltı salonu işletiyoruz” diye konuştu.

“KÖYLÜLER BİZİMLE ALAY ETTİ”

Faaliyete geçmeye başladıkları o yıllarda kadının çalışmasına bakılan gözü anlatan Uludağ, “Bir gün bizi bir tanıtım için restorana götürdüler. Tanıtıma gittiğimiz yerde gözleme açarken bir baktık ki köyden kadını erkeği toplanmış bizi izlemeye gelmiş. Bizimle alay ediyorlar. Aslında kötü bir şey yapmıyorduk. Biz sadece kabuğumuzu kırıp yola çıkmıştık. Sonuçta o dönemler biz komşumuza akşam oturmasına dahi gidemiyor, tarım ve hayvancılıktan başka bir iş bilmiyorduk. Kiminin kocası kızıyordu kiminin annesi hakkımı helal etmem diyordu. Ama sonuçta biz yolumuzdan vazgeçmedik ve bu 31 kadından sonra köyde bazı kadınlar bizden cesaret alarak kendilerine dükkân açtılar” dedi.