Los Angeles’taki Bluefish firması zenginlerin bu isteklerini yerine getirmek amacıyla kurulan şirketlerden biri.
Kurucusu Steve Sims, süper zenginler için organize ettiği etkinliklere örnek veriyor: İtalya’nın Floransa kentindeki Galleria dell’Academia galerisinde Michelangelo’nun Davut heykelinin altında, ünlü İtalyan tenör Andrea Bocelli’nin şarkıları eşliğinde altı kişilik bir yemek… Mir denizaltı ile okyanus derinliklerinde Titanik enkazını dolaşmak…
Rolex marka saatler, Hermes Birkin marka çantalar zenginlere yetmiyor artık. Onlar, başka kimsenin yapamayacağı şeyleri yapmak ve bu anılarını anlatıp övünmek istiyor.
2016’da dünya lüks tüketim piyasası 860 milyar euro’ya ulaştı. Bunun 542 milyarı deneyimsel alanlara yönelikti.
Neden deneyimsel arayışlar?
Zenginlere yönelik bu tür hizmetleri sunan bir başka şirket, Londra’daki Quinessentially. Firma sahibi Aaron Simpson, şirket sahipleri ve girişimcilerin, paralarını iş dışında başka bir alanda harcama eğiliminden söz ediyor.
Columbia Üniversitesi’nde pazarlama doçenti Keith Wilcox, bu eğilimi besleyen birkaç faktör olduğunu belirtiyor.
Öncelikle, 2008’deki mali krizin ardından, zenginlik ve statü göstergeleri hoş karşılanmıyor. Ayrıca deneyimsel harcamaların maddi harcamalardan daha fazla tatmin verdiği söyleniyor. Son olarak da lüks tatiller, lüks markalardan daha zor ulaşılır deneyimler olarak görülüyor.
“Afrika’da özel organize edilmiş bir safari, ortalama insanların gücünün yeteceği bir şey değil” diye açıklıyor Wilcox.
Yale İşletme Fakültesi Müşteri Araştırmaları Merkezi müdürü Ravi Dhar’a göre, bu eğilim 1980 sonrası kuşağa ait ve satın almaktan ziyade kiralamaya öncelik veren eğilimle de alakalı. Ayrıca “insanlar bir şeyi ilk kendileri denemek ve bunu kendilerini başkalarına tanıtmanın bir yolu olarak kullanmak istiyor”.
Image captionMichelangelo’nun Davut heykelinin sergilendiği Floransa’daki galeriyi her yıl binlerce kişi ziyaret ediyor.
Üyelik masraflı
Fakat bu kulüpte yer almak masraflı bir iş. Örneğin Quintessentially’de aylık üyelik ödemesi 10 bin sterlin. Bu vesileyle bir müşteri Prens Harry ve Coldplay üyeleriyle yardım amaçlı bir konser öncesinde selamlaşma olanağı bulmuş.
Başka bir müşterisinin evlilik teklifi için Sydney Limanı Köprüsü kapatılmış, bir başkasının eşine doğum gününde Times Meydanı kapatılarak ‘Happy’ şarkısı eşliğinde dans gösterisi düzenlenmişti.
Bu deneyimleri istisna kılmak için tüm bu organizasyonlar gizli tutuluyor. Gerçekleştirmek içinse dünya çapında yetkili kurumlarla iyi bağlantı halinde olmak gerekiyor.
Image captionÜnlü sanatçılarla tanışıp selamlaşmak ucuza mal olmuyor.
Simpson, “yasal ve ahlaki olduğu sürece” bu taleplerin yerine getirildiğini söylüyor.
Üyelik aidatları sunulan hizmete ve şirkete göre değişiyor. Hizmet zamanı 7/24 olabiliyor.
Pure Entertainment adlı şirket, müşterilerinin ortalama mal varlığının 5 milyon dolar, ortalama sipariş tutarının ise 30 bin dolar olduğunu söylüyor.
Güney California’daki Bluefish ise her para ödeyeni müşteri olarak kabul etmediklerini anlatıyor. Her ay 10 kadar üyelik başvurusu aldıklarını, mülakat sonrasında ise ancak 3-4 tanesinin kabul edildiğini söylüyor.
Bazı zengin müşteriler ise birçok şeyi zaten deneyimlediklerini, ama kendi akıllarına gelmeyen ilginç şeyleri yapmak için bu tür firmalara üye olduklarını belirtiyor.