DİLEK ATLI
Hüseyin Yurttaş’ın, Tekin Yayınevi’nden çıkan “Çanakkale İçinde” adlı şiir kitabı raflardaki yerini aldı. Kitabının yazım sürecini ve içinden geçtiği duygu yoğunluğunu değerlendiren şair Yurttaş, sorularımızı yanıtladı.
Çanakkale İçinde şiirlerini kaleme alırken yollarınız nerelere çıktı? Kimlerle kesişti? Nasıl bir süreçti?
Bu kitabı çok daha önce yazmış olmalıydım. Çünkü dedem (annemin babası Keleşoğlu Mustafa) bir Çanakkale şehidi. Yeterli sayılabilecek bir bilgi birikimim vardı. Gelibolu yarımadasını, savaş alanlarını daha önce üç kez dolaşmıştım. Kitap için çalışırken yoğun bir okuma süreci yaşadım. Gelibolu ve Çanakkale ile ilgili tanıtma kitaplarını, broşürleri, haritaları topladım; gözden geçirdim. Sonunda 128 sayfalık Çanakkale İçinde adlı şiir kitabı çıktı.
Kitapta en dikkat çekici taraflardan biri yapılan alıntılar. Bu alıntılar kimlerden ve neden kitapta yer aldılar?
Kitaptaki alıntılar, benim tarihe, Çanakkale Savaşı’na ve Çanakkale Savaşı’nın tarihteki yerine bakışımın mihenk taşlarıdır. Onlar, sokak lambaları gibi önümüzü aydınlatıyor ve kimi gerçeklere onların ışıkları sayesinde kolayca, sağlıklı olarak yaklaşabiliyoruz.
TARİHSEL BİLGİLENDİRME…
Şiirlerinizde tarihsel bilgilendirmeler de var demek mümkün mü?
Bir ölçüde elbette var. Ancak, bilgilerin/bilgilendirmenin şiiri boğmasını engellemek için titizlik gösterdim. Bilgi aktarma kolaylığından uzak durmak temel amacım oldu kitabı yazarken. “Çekilmemiş Fotoğraflar”, “Yazılmamış Asker Mektupları”, “‘An’lar” bölümleri, düş gücünün ürünüdür, bütünüyle kurgusaldır. Bu da olaya, olaydaki insana, savaşın geçtiği coğrafyada doğanın hallerine, şairin bakışını farklı boyutlara taşımasıdır diye düşünüyorum.
Çanakkale İçinde ile okuyucuları nasıl bir şiir serüveni bekliyor?
İnsanlığı unutan ve unutturanların yaptıklarının kahrı ve utancı var. Her şeye karşın, insanın ve doğanın, bir yerden çıkış bulma umudu ve bulduğu zamanki sevinci var. Duygusal tabanıyla da zengin bir kitap oldu Çanakkale İçinde.
‘Annemin öksüzlüğü hala gözlerimin önünde’
Ne kadar süren bir gönül yolculuğundan sonra kitaptaki şiirleri tamamladınız?
İçimde elbette yılların birikimi vardı. 79 yaşında ölen annemin o yaşta bile bir öksüz çocuk olduğunu gözlemem beni çok etkilemiştir. “Bubacağzımı bir kere gördüm. Hayal meyal hatırlıyorum,” derken dudaklarını büke büke, içli içli ağlayışı hâlâ gözlerimin önündedir. Bu kitapla ilgili çalışmam boyunca çok gözyaşı döktüm.