Her yer Çanakkale…

Böyle büyük bir destanın, böyle bir askreri başarının 100. yılında gündemin Çanakkale olmasından daha doğal ne olabilir ki…

Tarihi yarımadayı gezenler eğer bir rehber eşliğinde bunu yapıyorsa o anları daha iyi algılayabilir.

Geçen yıl, rehbersiz gezdiğimiz Çanakkale Şehitliği’nin geride bıraktığı tat tam bir bonatik parkı niteliğindeydi.

Çünkü…

O anları bugüne taşıyan materyaller belirli bölgelerde yer alıyor.

Oysa…

O destansı savaş, tarihi yarımadanın her yerindeydi.

Misal…

Her yıl Avustralyalıların, Yenizellandalıların gelip tören yaptığı koyda tek bir şey var, o da Anzac yazısı…

100 yıl önceki bir savaştan geriye kalanlar daha çok anılar…

O anıları anlatacak rehberler bu nedenle çok önemli…

Tabii…

Bütün rehberlerin Çanakkale Zaferi’ni tam algılayıp anlattığı da söylenemez…

Araya uydurma bilgiler eklediklerini, kendi kişisel görüşleri çerçevesinde yönlendermeyi gittikleri de bir gerçek…

Yine de…

O büyük zaferi dün gibi anlatan mekanlar var.

İnsanın tüyleri diken diken oluyor.

Çanakkale bizim gerçeğimiz…

Binlerce kişi bu gerçekle yüzleşmek için her yıl anma törenleri için Çanakkale’ye yolculuk yapıyor.

O yolcular içinde bu yıl CHP İl Gençlik Kolu Başkanı Savaş Tutan ve 40 arkadaşı da vardı.

Ancak…

Şehitliği gezemeden Bursa’ya dönmenin acısını yaşıyorlar.

Devlet törenleri nedeniyle Şehitliğe alınmamışlar.

Gelibolu’yu, Eceabat’ı gezebilmişler.

Yani…

Çanakkale Zaferi’nin ruhunu oluşturan alanlara ayak basamadan geri dönmek zorunda bırakılmışlar.

Tutan üzgündü…

“Gittik, tarihi zaferin 100 yılında anma törenlerinin parçası olmak istedik ama aşırı güvenlik önlemleri nedeniyle Bursa’ya geri dönmek zorunda kaldık” diyordu.

Tutan ve arkadaşlarıyla aynı sonu yaşayan çok sayıda kişi de bu burukluk vardı dün…

Neden bu kadar abartılır bu güvenlik meselesi…

Bu da başka bir soru tabii ki…

 

Dörtçelik’te Çanakkale menüsü!..

 

Fotoğraf aslında meseleyi özetliyor.

Bir tas hoşaf, bir tas çorba, bir ekmek…

Dün…

Dörtçelik Çocuk Hastanesi’nin öğlen yemeği menüsü böyle çıkmış.

Tabii…

Herkes şaşkın…

Hastane yönetimi kendince Çanakkale Savaşları’nın 100. yılında böyle bir girişimde bulunmuş…

Niyetleri iyi olabilir ancak o günkü koşulları anlatmak için doktorlara, hemşirelere, hastane personeline böyle bir dayatma yapmak çok yerinde olmamış ki…

Dün öğlen saatlerinde bu durum epey bir şikayet konusuydu.

Allah’tan hastane yönetimi aynı uygulamayı hasta çocuklar için devreye sokmamış!..

Söyleyecek çok şey var ama hadi neyse…

Bir garip uygulama deyip geçelim yine de…

 

Kadınlardan kadınca jest

 

Önseçim heyecanını yaşayan CHP’de dün kadınlar Ata Çarşı’da kadın aday adaylarıyla buluştu.

Gerçi erkek aday adayları da vardı.

O adaylardan birisi de Turan Neşe‘ydi.

Neşe, Çanakkale Zaferi’nin de kutlandığı buluşmada CHP Nilüfer İlçe Kadın Kolu Başkanı Nilgün Sav’dan özel yapım bir plaket aldı.

Plakette Büyük Atatürk’ün imzası var.

Neşe’ye bu plaketin sunulma nedeni ise 7 Haziran genel seçimleri için ilçe başkanlığından istifa ettikten sonra yerine bir kadın Engin Başar’ın ilçe başkanı olmasına olanak sağlamasıydı.

Hoş bir an oldu.

Neşe’nin de plaketi almadan önce bütün kadınlara ve kadın aday adaylarına gülle karşılık vermesi de ayrı bir jestti.

Ama hemen yeri gelmişken bir not düşmekte yarar var.

Neşe gibi milletvekili aday adayı olan Mehmet Dalyan da Orhangazi’de bir kadına ilçe başkanlığını teslim etti.

Dalyan’dan boşalan koltukta şimdi Sevim Durmuş oturuyor.