Olursa ne yaparız diye düşünüyorduk…
Kendimizi hiperenflasyonun tam ortasında bulduk.
Fahiş şekilde zamlanan elektrik faturaları herkesi çarptı.
Doğal gaz bedelleri ise ekonomik anlamda nefes almayı daha da zorlaştırdı.
Dünyada örneğine neredeyse hiç rastlanılmayan yeni modelimiz sayesinde; ülkenin zengininden, orta-alt gelirlisine herkesin topluca isyan etmesi başarıldı!
Sosyal medyada zaten taştı…
Sokakta da kime temas ederseniz net şekilde gözlemleyebilirsiniz; zam isyanı artık doruk noktasına ulaştı.
Buna karşın hala bir adım atılmaması hakikaten şaşırtıcı!
Sanayici…
Esnaf…
Toplumun her kesiminden vatandaş sesimize kulak verin diyor.
Muhalefet sahaya inip eylemlere başlıyor.
Ancak hiçbir şey olmamış gibi davranılmaya devam ediliyor.
Görmezden gelmek sorunların varlığını ortadan kaldırmıyor.
Aksine yurttaşın tepkisini artırıyor.
Sanki kasıtlı hareket ediliyor izlenimine kapılınıyor.
Bu tehlikeyi neden kimse görmüyor?
Hangi gerekçeyle ölü taklidi yapmak tercih ediliyor?
Enerjideki zam dalgasından etkilenmeyen sektör kalmadı.
Fiyatına bakmadan herhangi bir ürün almak lüks haline geldi.
“Basın açıklamasına alışveriş yaparak geldik” dedi ve ekledi:
“1 adet kabak 10 lira 49 kuruş… 1 adet dolmalık biber 3,32 TL, 1 adet sivri biber 1,30 TL, 1 adet patlıcan 5,98 TL… Zam yaptık diye övünüyorlar, zamlı maaş vatandaşın cebine girmeden eridi, gitti. Bu vatandaş nasıl geçinecek? Akaryakıt fiyatları da 3’e katlandı.”
Şöyle devam etti:
“Birçok krizi yaşadık, gördük ama emin olun bu kadar kontrolsüz bir fiyat artışı, ağır koşullar hiçbir dönem yaşanmadı.”
Elektrik zamlarına esnaf tepkileri eyleme evrilmişti.
Bursa’da çok sayıda kafe, bar ve restoran saat 21.00-22.00 arasında ışıklarını kapattı.
Gaz lambası ve mum ışığında hizmet verildi.
2023’le ilgili önemli bir vizyon ortaya koyan Türkiye’nin dördüncü büyük şehrinin 2022’de kameralara yansıyan görüntüleri karşısında kelimeler tam anlamıyla kifayetsiz kaldı…
Hizmet sektöründeki son gelişmeleri değerlendirmek için bir araya geldiğimiz BTSO Meclis Üyesi, Nilüfer Kent Konseyi Başkanı Neslihan Binbaş’ın sözleri de İsmet Karaca’yı doğrular nitelikteydi:
“20 yıldır işletmecilik yapıyorum, 20 yıldır böyle bir şey görmedim. Meslektaşlarım da aynı şeyi söylüyorlar.”
Binbaş’ın işletmesine 27 bin 450 lira elektrik, 15 bin 300 lira da doğal gaz faturası gelmiş.
Ayda 40 bin lira kira ödemesi, pandemiden kalan çok sayıda borcu da var.
İşletmesinde 18 kişi istihdam ediyor.
Çok sayıda işletme öyle bir darboğaz içinde ki bu şartlarda işin içinden çıkmak hakikaten mümkün değil.
Ekonomik krizden ötürü insanların alım gücünün düştüğünü unutmamak gerek.
Binbaş, “Misafirlerimizin sayısı azaldı. Çok ciddi bir açmazdayız. Bu zamları yansıtmak bizim için çözüm değil” diyor.
Zamlar geri alınmazsa bu hayat pahalılığında, ne işletmecilerin ne de alım gücü sürekli eriyen vatandaşın ayakta kalabilmesi adeta şans eseri mümkün olabilir.
İşletmecilerin pandemide ağızları yanmış.
Bu nedenle destek paketi de istemiyorlar.
Tek talepleri zamların geri çekilmesi…
MARKETLERDE YENİ BÜYÜK ZAM KAPIDA!
Fiyatların yükselmesindeki tek etken onlarmış gibi davranıldı.
Ülkenin ekonomi politikasına yön verdiği iddia edilen marketler fahiş enerji maliyetleri karşısında yeni açmazla karşı karşıya kaldı.
Bursa’daki bir markete Limak’ın gönderdiği son iki fatura durumun ciddiyetini gözler önüne serdi.
31 Aralık 2021 tarihli faturanın tutarı 95,325 lira…
31 Ocak 2022 tarihinde ise aynı markete gönderilen fatura tam 220 bin 551 liraya yükseldi!
Yaklaşık yüzde 131’lik zammı uygulayanlar bu oranın etiketlere yansıyacağını hiç düşünmedi mi dersiniz?
Maaşlardaki artış, açıklanan resmi enflasyonla yapılan zamların boyutu göz önüne alındığında görülüyor ki iş şirazesinden çıktı.
İşçi maliyetlerinin de bu ay yükseldiğini hesaba katarsak durumun vahameti aratacak.
Sektör temsilcileri yakında marketlerdeki fiyatlara bir büyük zam daha gelecek dedi.
Sonra devreye herhalde yine zabıta denetlemeleri girecek.
Gerçi faturalar herkesin evine geldiği için bu sığ popülist yaklaşımların artık toplumsal bir karşılık bulmayacağı açık.
Türkiye ekonomisinin yapısal reformlara derhal başlanmadan, liyakatsizlikle, bilimsellikten uzak inat politikalarıyla, şovenizm kokan söylemlerle düzlüğe uzun süre çıkamayacağı da net.