Tam izin dönüşü şöyle neşeli güzel bir şeyler yazarak başlarım diyordum…
Nerede bende o kısmet!
Bursaspor’un ligden düşmesi ne moral bıraktı ne neşe…
Gel de yaz!
Dün, yeni stadın önünden geçerken inanın gözlerim doldu, boğazım düğümlendi.
Oysa yeni şampiyonluklara, Avrupa’da başarılara dair ne hayaller kuruyorduk.
Hayallerimiz de timsahın kafası gibi yarım kaldı!
*
Tek gerekçe bu olamaz!
Çünkü borcu olmayan kulüp yok ki!
Galatasaray’ın da borcu dağlar kadar ama şampiyon oldu.
Fenerbahçe kampanyalar yapıyor borçlarını ödemek için…
Fakat Başkan Ali Ay, seçildiği ilk günden itibaren ekonomik sıkıntıları öyle sık dile getirdi öyle ağlandı ki, Medine dilencisini arattırmadı!
Her cuma, camisine bağış isteyen imamı geçti!
Sevdiğim bir dostumun, konuyla ilgili şu yorumu harikaydı:
“Ali Ay kadar biz evde para yok diye ağlansaydık, hanım çoktan çocuklarla evi terk etmiş ve boşamıştı bizi!”
*
Bursaspor sevgisinden şüphem yok ama yöneticilik konusunda sınıfta kaldı Başkan Ay, keşke tekrar seçilmek için bu kadar ısrar etmeseydi.
Takımı mı kurtarayım, verdiğim parayı mı kurtarayım derken, arada kaldı.
Hem kendi rezil oldu hem kulüp…
Futbolcu transferinde ve teknik direktörde ucuza kaçmanın faturasını ligden düşerek ödedi Bursaspor…
Daha devre arası transfer tahtasını açtıramayınca düşmüştük biz!
Fikstür avantajlarını bile değerlendiremedik.
Hani kaza geliyorum der ya, Bursaspor da düşüyorum diye diye düştü!
Acı ama gerçek, oynadığı kötü futbolla düşmeyi de hak etti.
*
Belki bu düşüşte de bir hayır vardır, bizi kendimize getirir…
Çünkü, şampiyon olduktan sonra kentiyle, taraftarıyla, medyasıyla havalanmıştık biraz, ne yönetici beğenir olmuştuk ne de futbolcu ve teknik direktör!
Artık bu saatten sonra ne söylense, yazılsa boş…
Şimdi yiğidi düştüğü yerden kaldırma zamanı…
Şampiyon Bursaspor’un layık olduğu Süper Lig’e en kısa zamanda yeniden çıkacağına benim inancım tam…
Bir öneri
Büyükşehir Belediye Stadyumu’ndaki bitmeyen timsah kafasının üzerine siyah bir perde asılsın… Bursaspor tekrar Süper Lig’e çıkana kadar dursun orada…
Pide kuyruğunda siyaset
AK Parti’nin İstanbul Büyükşehir Belediye Başkan adayı Binali Yıldırım’ın, 31 Mart’taki yerel seçimlerde İstanbul’da oylarının nasıl çalındığına dair iddiası çok ilginçti.
Dedi ki;
“Bazı sandık başkanları, oy kullanmaya gelen seçmenin tipine bakmış. AK Partili seçmen tipi gördüklerine, oyunu bana atmasın diye büyükşehir belediye başkan oy pusulasını vermemiş.”
Böyle bir şey olabilir mi?
Gerçi YSK’nın İstanbul seçimini iptal gerekçesinde bu yönde bir açıklama yoktu ama epey tartışıldı bu iddia medyada ve kamuoyunda…
Ben de önce inanamadım ama fırında ramazan pidesi kuyruğuna girdiğim gün Binali Bey’e hak verdim…
Fırıncı kuyrukta araya kaynak yapmaya çalışan oruçsuzları tipinden şak diye anlıyor ve uyarıyordu.
Bir gün dayanamayıp sordum, nasıl anladığını Karadenizli fırıncıya…
Gülerek patlattı espriyi:
“Devlet büyüklerimiz oy kullanacak seçmeni bile tipinden tanıyor da, biz oruç tutanla tutmayanı ayırmışız çok mu?”
YSK’nın uğurlu sayısı 19!
İzine çıktığım gün, köşemden yazmış ve demiştim ki…
YSK, İstanbul seçimine ilişkin kararını açıklamak için özellikle ramazan ayının ilk gününü seçtiğine göre kesin büyük bir sürprizi olacak…
Dediğim gibi de oldu…
Ramazanın ilk günü ve tam iftar saatinde, İstanbul’daki büyükşehir belediye başkan seçiminin tekrarlanması kararını açıkladı YSK…
O dakikalarda iftar sofrasında elinde hurması, ezanın okunmasını bekliyordu milli irade, karara sevinsin mi, üzülsün mü, ne tepki göstereceğini bilemedi tabii!
Bu arada, YSK’nın uğurlu sayısının da 19 olduğunu öğrenmiş olduk…
Nasıl mı?
Seçimden 19 gün sonra Ekrem İmamoğlu’na verdiği mazbatayı yine 19 gün sonra geri aldı.
İstanbul seçiminin yenilenmesine ilişkin gerekçeli kararını da 19 gün sonra açıkladı.
Yok böyle bir tesadüf!