Neden mi? Çünkü, otobüste pencere kenarını, dolmuşta şoför yanını seçmeye…
Direksiyon başında burun karıştırmaya, ana yollarda sol şeridi babamızın malı gibi kullanmaya bayılıyoruz…
Trafikte daha sarı ışık yanarken, önümüzdeki araca klakson çalmayı…
Otobüste inişler arka kapıdan olmasına rağmen ısrarla ön kapıdan inmeyi…
Ambulans ve itfaiye klaksonlarını duymazdan gelmeyi seviyoruz…
*
Kadın sürücüleri yolda araçla taciz etmek…
Binlerce liralık aracımıza, 5 lira otopark ücreti vermemek için dakikalarca bedava park yeri aramak…
MOBESE kameralarını görünce el sallamak, trafik ekibini görünce emniyet kemerini bağlamak, konuştuğu cep telefonunu çaktırmadan yan koltuğa bırakmak vazgeçilmeyen hobimiz…
Aşırı hızdan radara yakalanmamıza rağmen, hız limitini geçmediğine dair polis memurlarıyla
inatlaşmak…
Cezadan kurtulmak için siyasette veya bürokrasiden torpil arayışına girmek, hemşeri numarası yapmak…
Dikiz aynamızdaki CD’nin radarı önlediğine inanmak hoşumuza gidiyor…
*
Yollarda şerit ihlalleri yapmakta, hatalı sollamada ve gelişigüzel park etmekte…
Kural hatası yaptık diye bizi nazikçe uyaranlara; el frenini çekip, şoför koltuğumuzun altında saklı haydarla teşekkür etmekte…
Ve yayalara yağmur suyu sıçratmakta bir numarayız.
Toplu ulaşım araçlarında balık istifi yolculuk yapmak…
Altgeçitlerin üstünden, üstgeçitlerin altından geçmek…
Alkol kokusunu alsın diye karanfil veya naneli sakız çiğnemek…
Bayram tatillerinde yürekler ağızda yolculuk etmek ise en sevdiğimiz iş.
Arabada yediğimiz, içtiklerimizin çöplerini yollara atmak…
AVM otoparklarında boş yer kapmak…
Dünyanın en pahalı yakıtını kullanmasına rağmen, bakkala, kasaba, manava özel otomobiliyle gitmek de, özel zevklerimiz arasında…
*
“Hangi şeride geçsem, o şerit tıkanıyor” diye sitem etmek…
Direksiyon başında canavar kesilmek…
Hep bir üst modelini arzulamak…
Toplu ulaşım araçlarında, yaşlı, hamile ve gazilere yer vermemek için gözleri kapatıp, uyuyormuş gibi yapmak da milli geleneğimiz…
Gel de arama böyle bir trafikte demokrasiyi!
Yeni Hükümet Sistemi ile ilgili merak edilenler
* Tayyip Bey’e “Başkan” diyeceğimize göre, yeni sisteme de cumhurbaşkanlığı yerine kısaca Başkanlık sistemi desek olur mu?
* Bakanlık sayısı azaltılırken, milletvekili sayısı niye arttı? Üstelik de meclisteki etki ve yetkileri eski sisteme göre daha da kısıtlanmışken…
* Hulisi Akar Savunma Bakanı oldu, peki Genelkurmay Başkanı kim olacak?
* Başkan Erdoğan’ın damadı Berat Albayrak’ı Hazine ve Maliye Bakanı yapması niye sürpriz olarak görüldü?
* Çalışma Bakanlığı’nın Aile Bakanlığı ile birleştirilmesindeki espri nedir? Ailede çalışmayan kalmasın mı?
* Gençlik ve Spor Bakanlığına, Spor Toto Genel Müdürü’nün atanmasıyla, spor karşılaşmaları daha iddialı hale gelir mi?
* Hepsini geçtim… Yeni Hükümet’te Bursa’dan neden bir bakan yok? Şehrin yatırımlarına kim bakacak, büyük projelerini kim takip edecek, partiye kim abilik edecek şimdi?
Alın size siyasette vefa!
O diyenlere İçişleri Bakanı Süleyman Soylu ile Harun Akın’ın dostluklarını örnek göstermeli…
Dostlukları ta DYP-DP’deki yıllara dayanıyor…
Biri DP İstanbul İl Başkanı diğeri Bursa İl başkanıydı...
Soylu, partisinin genel başkanlığına aday olduğunda ve seçildikten sonra da ona en büyük desteği verenlerin başındaydı Akın…
Yıllarca bu desteğini hiç kesintisiz sürdürdü…
Siyasi yolculuklarını şimdi AK Parti’de sürdürüyorlar.
Siyasette vefa nasıl olur, dosta düşmana, cümle aleme gösteriyorlar.
Fikstür
Spor Toto Süperl Lig’in 2018-2019 futbol sezonu fikstürü çekildi.
Bursaspor lige Fenerbahçe deplasmanıyla başlayacak.
İlk on hafta içinde de şampiyonluğa oynayan takımlarla oynayacak…
Spor yorumcularına göre zor bir fikstür gibi görünüyor.
Geçen sezon kaymak gibi fikstür çektik de ne oldu?
Az daha güme gidiyorduk!
Kolay maç yok artık ligde…
Her takımın bir hedefi var, kimi şampiyonluğa oynuyor kimi Avrupa kupalarına…
Kimi de, TFF’nin maç başı verdiği galibiyet primine!