Tam 10 yıl olmuş aramızdan ayrılalı, yardımsever ve duayen işadamı Şükrü Şankaya’nın…

Arada bir uğrardı medyaya…

Her zamanki sakin yüzü ve güleryüzlü tavrı, babacan ses tonuyla seslenirdi:

“Ne var ne yok çocuklar? Ne yazıyorsunuz bakayım yarına?”

Sonra hemen bana dönerdi :

“Aman ha! Sen sakın siyasi kulislere filan dalma! Esprili güzel şeyler yaz köşende, gülelim biraz, stres atalım…”

Vasiyeti gibi olmuştu bana o sözleri…

Tutmaya çalıştım yeteneğim izin verdiği ölçüde, bugüne kadar…

 

*

 

Bugün, Ahmetpaşa Mezarlığı’ndaki kabri başında dualarımızla anacağız Şükrü Amcamızı…

Onunla ilgili anıları, hatıraları paylaşacak dostları, anılar ki kabrini süsleyen çiçekler kadar taze…

Fakat ben bu defa saklanacağım, bir servi ağacının gölgesine, belki bir mezar taşının ardına…

Çünkü mahcubum Şükrü Amcamıza karşı, vasiyetini ihmal ediyorum son günlerde…

Köşemde esprili şeyler yazamıyorum eskisi gibi…

Elim gitmiyor ki…

Elim gitse yüreğim el vermiyor!

Zamansız sararan sonbahar yaprakları gibi dökülüyor kalemimden harfler, sözcükler…

 

*

 

Nasıl yazayım ki Şükrü Amca?

Ülkem kan gölü!

Daha dün, Ankara‘da Cumhuriyet tarihimizin en kanlı terör saldırısı yaşandı…

Başkentin göbeğinde patlatılan bombalarla, 100‘e yakın vatandaşımız hayatını kaybetti, yaralı sayısı ise 200′e yakın…

Çoğu gençti o insanların…

Ailelerini, sevdiklerini bırakarak, sıcacık yataklarından geceyarısı kalkarak, ülkenin birçok şehrinden çıkmışlardı yola…

Sadece barışı haykırmak için, demokrasi ve özgürlük için toplanmışlardı o meydanda…

O bombaları patlattıranlara, terörden, kandan medet umanlara lanet olsun!

 

*

 

Barışın bile kana bulandığı, her gün terör ve şehit haberlerinin geldiği adeta bir Ortadoğu ülkesine döndük Şükrü Amca…

Yalnız mizahın değil sözlerin bittiği yerdeyiz…

İçimiz kan ağlıyor…

Sabahları güne “Allahım ne olur, bir terör saldırısı, şehit haberi gelmesin” dualarıyla başlıyor insanlar…

Geceleri aynı duayla yatıyor…

Acı haber duymamak için haber kanallarını açmaya, gazetelere bakmaya, kalabalık ortamlara girmeye korkar olduk!

 

*

 

Bu seferlik affet beni Şükrü Amca!

Sana söz!

Ülkemizin üzerinden o karabulutlar kalkar kalkmaz, kan ve barut kokuları dağılır dağılmaz, vasiyetini tutacağım yine…

Güneş görmemiş en güzel esprilerle, moral veren fıkralarla, çok sevdiğin Bursaspor‘un başarılarını anlatan yorumlarla süsleyeceğim köşemi…

Ve, gelip bizzat okuyacağım kabrinizin başında size de…

Ben umutluyum ve inanıyorum…

O günler de çok yakın Şükrü Amca!

 

Kapalıçarşı’ya geçmiş olsun!

 

Yeni tamamlanan restorasyon çalışmalarıyla daha da güzelleşen Tarihi Kapalıçarşı önceki gece büyük bir yangın felakete atlatmış…

Çeyizlik eşya satan dükkanların bulunduğu, Cumhuriyet Caddesi girişindeki Mobilyacılar Çarşısı’nda, henüz bilinmeyen nedenle çıkan yangında 40 dükkan kullanılamaz hale gelmiş.

İtfaiye ekiplerinin zamanında müdahelesiyle, yangın Bedesten ve Yorgancılar Çarşısı’na sıçramadan söndürülmüş.

Verilmiş sadakası varmış Bursa’nın…

Çarşı esnafımıza büyük geçmiş olsun.

Aynı zamanda bu tür felaketlere karşı önlemler konusunda da, bir ders olsun!