Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın isteği doğrultusunda, insanlar meydanlarda demokrasi nöbetlerine devam ediyorlardı.
Gece gündüz hiç boş bırakmıyorlardı meydanları…
Bursa’da da toplanma yeri, sonradan adı 15 Temmuz Demokrasi Meydanı olarak değiştirilen Şehreküstü olmuştu.
Demokrasi şenliğine dönüşmüştü adeta meydan…
Partilisi, partisizi, çoluğu çocuğuyla bayrağını kapan geliyordu her akşam, demokrasi nöbetine…
*
Kurulan platformda siyasiler, kent yöneticileri, STK temsilcileri, kalabalığı selamlıyor, gündeme uygun duygusal konuşmalar yapıyorlardı.
Şehitlere dualar, FETÖ’cü hainlere lanetler okunuyordu.
Nöbete gelenlerin gelmeyenlerin çetelesini tutanlar bile vardı çaktırmadan…
Gelmeyenlerden şüphe duyuluyordu!
Sırf Zzn altında kalmamak için gelenlerin sayısı da az değildi hani…
Meydanda yapılan sohbetlerin ana gündemi, o gün gözaltına alınan ve tutuklananlardı…
Söylenen isimlere şaşıranlar, üzülenler de oluyordu, öfkelenip saydıranlar da…
*
Çok kızıyorum bazen kendime…
Keşke meydanda bizzat tanık olduğum, kulağıma gelen olayları, yapılan sohbetleri not etseydim, harika bir kitap olurdu 15 Temmuz’u anlatan…
Tarihi fırsatı kaçırdım.
Örneğin, halkı selamlamak için konuşma platformuna çıkan bir isme, AK Partili gencin gösterdiği tepki inanılmazdı…
“Utanmadan halkı selamlamaya çıkan o FETÖ’cünün ne işi var orada! İndirin onu yoksa ben çıkıp yaka paça indireceğim” diye haykıran genci zor tutmuştu partililer.
*
Bir akşam da Ulucami’de yatsı namazını beklerken, yanıma genç bir adam gelmişti.
Beni basından tanıdığını, kendisinin de öğretmen olduğunu belirttikten sonra çekinerek, “Baskıyla FETÖ’cülerin sadece bir sohbetine katılmıştım geçmişte… Onun dışında başka bir ilişkim hiç olmadı ama yine de korkuyorum, o katıldığım sohbetten dolayı sıkıntı yaşar mıyım?” diye sormuştu.
Yüzündeki pişmanlık ve korku dolu ifadeyi görünce anladım ki…
Vatan hainlerinin darbesini önledik fakat devletimizde ve milletimizde yarattığı travmayı atlatmak kolay olmayacak!
Öğretmenin yaşadığı benzeri pişmanlık ve korkular yaşayan, kimbilir kaç kişi var hala çevremizde?
İyi ki doğdun Saruhan Bey!
Bursa basınının gelişimi ve değişiminde büyük emekleri olan bir isimdi Saruhan Ayber…
Ağırlıklı olarak üst düzey yönetici konumunda görev yapsa da, gazetecilik ruhu, en genç muhabirlerden bile daha canlı ve heyecanlıydı.
Gururla söylerim…
Bursa’da yazarlık yeteneğini keşfettiği ve kapı açtığı gazetecilerden biri de benimdir.
Hakkını ödeyemem.
Oğlu Cenk’in yaptığı anlamlı bir organizasyonla, Ayber’in sevenleri bugün Hamitler’deki kabri başında buluşacaklar.
Ölüm yıldönümünü değil 80. doğum gününü kutlayacaklar!
Eminim, bu kutlamaya sevinecek ama pastanın tadına bakamadığı için de bir o kadar üzülecek Saruhan Bey!
Fikir İrgil’den destek Erdoğan’dan
Önce CHP Bursa eski milletvekili Dr. Ceyhun İrgil, Twitter’den güzel bir çağrıda bulundu…
Dedi ki;
“Tüm belediyelerimize önerimdir.
Ağaç Dikme Bayramı (her Ekim ayında) ilan edelim…”
Sonra İrgil’in bu önerisini Enes adlı bir takipçi de gündeme getirdi…
O da şöyle yazdı;
“Bir fikrim geldi. Biz neden ‘ağaç dikme bayramı’ ilan etmiyoruz. Her yıl bir gün ayıralım, çoluk çocuk maaile, 82 milyon ağaç dikelim. Hem dünyaya örnek olalım hem gelecek nesillere…”
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan okuyunca çok hoşuna gitti bu fikir…
O da, Twitter’dan şu cümlelerle destekledi:
“Bu çok güzel bir fikir Enes. Biz her zaman yemyeşil bir Türkiye için çalıştık, çalışıyoruz. Milli bir ağaçlandırma bayramımızın olması için ben ve arkadaşlarım her zamanki gibi üzerimize düşeni yapacağız.”
Bu gelişmeden haberdar edilen Ceyhun Bey de mutluluğunu yine twitter’den paylaştı:
“Güzel haber. Önemli olan yapılması. Ülke hepimizin…”
Bu durumda bize de tekerlemeyi söylemek kaldı:
Twitler projeye, projeler fidana, fidanlar ağaca, ağaçlar ormana dönmeli yurdumda!
Üsküp yolcusu
Siz bu satırları okurken ben kısmetse Büyükşehir Belediyesi’nin hayırlı bir işine tanık olmak üzere Üsküp’te olacağım. Fırsat bulabilirsem yazımı oradan göndereceğim, bulamazsam izlenimlerimi dönünce paylaşırım artık…