Koza Han’dayım…

Avlusundaki çay bahçesinde.

Hani seninle her gidişimizde oturduğumuz bir ayağı kısa masamızdayım.

Bu kez yalnızım.

Sensizim.

Masanın bütün ayakları kısa…

Oturduğum sandalyenin ayakları yok sanki…

Han devleşmiş, duvarları üzerime üzerime geliyor.

Kuşlar sessiz, şadırvandaki suyun sesi zevksiz.

 

*

 

Az gelmezdik Koza Han’a…

Kalabalıklardan kaçtığımız, güneşten bunaldığımız ve sohbete hasret kaldığımız zamanların mekanıydı.

Masamızda yabancıların oturduğunu görünce nasıl da kızar, kıskanırdık.

Israrla beklerdik masamızdan kalkmalarını.

Önce simit alırdık nar gibi kızarmış…

Tavşan kanı çaylarla birlikte bir güzel yerdik çıtır çıtır.

Ardından kahvelerimizi söylerdik, kulpsuz fincanda!

Bazen bir cümleye takılır, ondan espriler üretir saatlerce gülerdik…

Şiirler okurdun arada bana.

Bazen de uzmanı olmadığımız derin aşk konularına girerdik.

Hayallerimizin boyunu geçirdi derinliği, gerçeklerin arasından kocaman bir ‘ooff’ çekerdik.

 

*

 

Kahve falı da bakardın…

Anlamasan da iyi atardın. Geleceğe yönelik tahminlerine bayılırdım.

Kahvenin telvesinde yüreğimi…

Yüreğimin içinde birini görürdün de, kim olduğunu bildiğin halde söylemezdin.

Saklardın adını.

Umutsuz hastasının röntgen ve tahlillerine bakan doktor gibi sessizce eğerdin başını öne…

 

*

 

Yine Koza Han’dayım…

Avlusundaki çay bahçesinde…

Ve bir ayağı kısa o masamızdayım…

Yalnızım… Sensizim.

Garson benden daha umutlu. Az sonra gelirsin diye ben daha söylemeden getirdi bol köpüklü kahvelerimizi…

Köpüğü kaçmadan gelip içsen…

Biliyorum, çok uzaklardasın, hem de bir nefes kadar uzakta!

Yine de bir umut, gözüm kapıda…

Kozanın içinden bekliyorum çıkmanı!

(Bursa’nın Ufak Tefek Aşkları adlı kitabımdan…)

 

Sevdiğimiz sözler…

 

Bir okur, hayata dair özlü sözlerden oluşan mail göndermiş…

Çoğu anonim, arada kendisine ait olanları da vardı…

Hoşuma giden birkaç sözü, sizlerle paylaşmak isterim…

* Nankörlük, sevginin mezarıdır.

* Tek başına mutlu olan insan, utanılacak insandır.

* Para, iyi bir hizmetçi, kötü bir efendidir.

* Akıllı olup da dünyanın yükünü çekeceğine, biraz deli ol ki dünya senin yükünü çeksin.

* Doğru olan şeyi gördüğü halde yapamamak, cesaretsizliktir.

 

Tüylü bamya!

 

Cumhurbaşkanlığı tarafından her yıl kültür ve sanat ödülleri dağıtılıyor.

Bu yıl da, o ödüllere layık görülenler, hafta içinde açıklandı.

Ben beklerdim ki;

Cumhuriyet bayramı resepsiyonunda giydiği bol ‘tüylü’ kostümüyle, tüm ilgiyi üzerine çekmeyi başaran Bülent Ersoy‘a da abartma dalında bir ödül verilsin…

Listede olmamasına üzüldüm!

 

DUVAR

 

Unutmayın!

Bugün aylardan Kasım, günlerden seçim!