Karakoldaydım Ayhan.
Muhammed aradı. “Ayhan astsubay şehit olmuş komutanım” dedi ağlamaklı sesiyle. Nusaybin‘de seni vurmuş hainler.
Bilmiyorum çok canın yandı mı ama benim yüreğime kor ateş düştü Ayhan.
Askeriz ya, komutanız ya, ağlamayı unuttuğumu, unutturduklarını sanıyordum. Kapandım odama, iki gözüm iki çeşme. Ne yüreğimdeki yangın sönüyor, ne de gözyaşlarım diniyor. Kendime usul usul al bayrak uğruna şehit olduğunu, bu aziz vatan için sevdiklerini terk ettiğini anlatmaya çalışıyorum.
*
Yüreğime diyorum ki; bitmeyen banka kredi borçlarına rağmen, moral olsun diye kredi kartıyla askerlerine tatlı alan, cebindeki üç kuruş parayı yoksul askerlerine harçlık veren Ayhan astsubay şehit oldu.
Askerlerinin dertleriyle dertlenen, mesaisi bitince evine gitmek yerine hastanede yatan askerini ziyarete giden yiğit komutan cennete uçtu. İnsanlar hafta sonu ailesiyle vakit geçirirken, kendisi kışladan askerlerini alıp pikniğe götüren güzel insan semaya yükseldi.
*
Bunca yıllık asker olmama rağmen, bu aziz vatan uğruna al bayrağın rengine büründüğünü kendime anlatmakta zorlanırken, senin artık gelmeyeceğini Ece’ ye kim, nasıl anlatacak Ayhan?
Her kız çocuğu elbette babasını çok sever.
Her babanın da kızı, bir tanesi, prensesidir muhakkak. Çocuklar her şeyi bilir derler ya hani, hep sarmaş dolaştınız ya prensesinle, kucağından inmezdi; yoksa senin cennete uçacağını biliyordu da o yüzden mi hep boynuna sarılırdı, kucağından inmezdi?
Ece, o fotoğraflarda ki gibi boynuna sarılmış küçük bir kız çocuğu olarak mı kalacak hep?
Yoksa o büyüyecek, sende gittiğin yerden arada bir gelip fotoğraf çektirip geri mi gideceksin?
*
Ayhan; askeriz, komutanız…
İman dolu yüreğimizde vatan ve bayrak aşkı olmasa, parası için bu üniformayı giymeyiz. Askerlerime bu toprakların, şanlı bayrağımızın, askerliğin kutsallığını anlatırken; Çanakkale’den, kurtuluş savaşından, Alparslan’dan, Mete Han’dan örnekler verirdim. Sende akıttın ya kanını bu topraklara; Türkün kahramanlığını, yiğitliğini, şanlı tarihimizde aramayacağım artık.
Bu al bayrağın rengi, senin kanının rengidir Ayhan.
Canını verdiğin, kanını akıttığın bu topraklar kutsalım, mabedimdir. Bu mabet, bu şanlı bayrak, senin emanetindir yiğit asker.
Seni de, cennetinde Allaha emanet ediyoruz…
*
Yukarıdaki duygu yüklü satırlar, terörle mücadelede çok sevdiği subayını kaybeden komutana ait…
Bugün pazar…
İsterdim ki, sizleri gülümseten bir şeyler yazmak…
Önce yiğit komutanın sosyal medyada paylaştığı o duygusal yazı, ardından Bursalı şehit asker Sinan kardeşimizin cenaze töreni…
Bu hafta elim gitmedi, kusura bakmayın…
Pazar sadece bizim değil ki, kahpece saldıran teröristlere karşı gecesini gündüzüne katarak mücadele eden o kahraman askerlerimizin, polislerimizin de pazarı…
Yüreği yangın yeri gibi olan şehit ailelerinin de pazarı…
Şehit Astsubay Ayhan’ın prenses kızı Ece’nin de!
Gün hüznü, acıyı paylaşma, birlik günü!