Doların kısa süre içerisinde 3,50 liradan 6,50 liraya yükselmesinin birçok nedeni var. Bunlardan en önemlisi ise önceki yazılarımda belirttiğim üzere Amerika’nın dünyanın dört bir tarafında sürdürdüğü savaşın ülkemizde yankı oluşturması… Bu yazıda ise seçimlerin ekonomimizi nasıl etkilediğinden söz etmek istiyorum.

Ekonomideki dalgalanma ilk olarak AK Parti’nin yüzde 40.8 oy alarak tek başına iktidar olamadığı 7 Haziran seçimlerinden sonra kendini gösterdi. Çünkü o seçimde muhalefetin yüksek ekonomik taahhütleri millet nazarında etki oluşturmuştu. Özellikle askeri ücretler üzerinden söylenen söylemler geniş yankı uyandırmıştı.

AK Parti ise 5 ay sonra yapılan 1 Kasım seçimlerinde kesenin ağzını açarak millete istediğini verme yolunu seçti. Öğrenciden çiftçiye, emekliden memura kadar geniş bir yelpazede ekonomik vaat verdi. Asgari ücreti yüzde 30’dan fazla artıracağını duyurdu. Seçimden yüzde 50 gibi büyük bir zaferle ayrıldıktan sonra ise verdiği sözleri tutmaya başladı.

O tarihten sonra ekonomik veriler bozulmaya başladı. Çünkü ülke zenginleşiyordu ancak devam eden yatırımlar, cari açık dengesi ve dış borçlar da artmaya devam ediyordu. Ancak devlet kendi parasını halkına dağıtma yoluna gitti.

Akabinde gelen her seçimde milletimiz extra zam istedi. Partiler de bunu vereceklerini söyledi. En son yapılan seçimde ise emeklilere iki bayramda biner lira para verileceği söylenmesi ise ekonomimiz için ağır bir yük teşkil ediyordu.

Tabii ki milletimize daha fazla para verelim herkesi refah içerisinde yaşatalım ancak biz büyümekte olan bir ülkeyiz, süper güç değiliz. Enerjiyi her yıl yüklü para vererek dışarıdan satın alıyoruz. Teknolojiyi, tıbbi cihazları, elektronik aletleri ithal etmek için paralar harcıyoruz. Yatırım yapıp büyümek zorundayız. Yapılan her yatırım cari açığı daha fazla artırıyor. Borca girmeden yatırım yapacak kadar fazla paramız yok. Ayrıca her yıl demiryolu projeleri, havaalanları, yeni hastaneler, okullar gibi temel ihtiyaçlarımızı da yinelemek zorundayız. Tüm bu masraflar ortada dururken her seçimde millete daha fazla para dağıtmak ekonomiye ciddi darbe vuruyor.

Köylere gittiğimiz zaman nüfusun ciddi bir bölümünün üretim yapmadığını görüyoruz. Emekli parası, yaşlı bakım parası, çiftçiye destek projeleri ile hiç çalışmayan insanların bile hayatını rahatça idame ettirecek parayı kazandıklarına şahit oluyoruz.

Bizim ülkemizde üretmek isteyen insanlar ülke kalkınsın diye değil karnım doysun diye bunu gerçekleştiriyor. Üretim yapmak istemeyen insanlara fazla destek olmaya başladığımız zaman insanları tembelliğe itiyoruz.

Devlet tabii ki vatandaşına destek olmalıdır. Ancak milletlerin yüzyıllardan beri gelen kimliksel özellikleri vardır. Bunları göz önünde tutarak icraatlarımızı gerçekleştirmeliyiz. Vatandaşa zam verilmeli, üreten insan desteklenmelidir ama yapılan destek adamı çalışmaktan uzaklaştırıyorsa bundan da uzak durmalıyız.

Millet olarak para verene oy veririm algısı oluşturduğumuz için her seçimde cülus misali paralar dağıtılıyor. Önümüzdeki seçimlerde bunun önüne geçmeliyiz.

ŞARBON ALARMI

Yıllar önce bir tane ilaç firması iflas etmek üzereydi. Daha sonradan dünyanın çeşitli yerlerine isimsiz zarflar gönderildi. Bu zarfların içerisinde şarbon toksini olduğu bir süre sonra açığa çıkmıştı.

Şarbon A grubu (en riskli grup) biyolojik terör ajanı olduğu için ülkelerde alarm verildi. Çünkü şarbonlu bir kişinin bulunduğu ortamdaki herkes şarbon hastalığına yakalanabiliyordu.

Tüm dünya bundan nasıl kurtuluruz diye düşünürken Dünya Sağlık Örgütü bir tane ilaç ismi vererek şarbonla karşılaşma ihtimali olan herkesin ilaçtan 60 gün boyunca günde 3 tane kullanılması gerektiğini söyledi. Yani kişi başı 12 kutu ilaç kullanılacaktı. Tabii ki tüm dünya bu ilacı kullanmak için sipariş üstüne sipariş verdi.

En sonunda ise batmakta olan ilaç firması dünyanın en zengin firmalarından birisi haline geldi…