Ekonomideki kötü gidişata rağmen lüks ve şatafat hız kesmeden devam ediyor. Kamuda ve özelde insanların gösterişe harcadıkları para akıl alır gibi değil.

Her toplumda bazı insanlar böyle yaşayabilir ancak esas sıkıntı toplumun genelinde bu olayın kabul görmesi.

Sosyal medyada kazandığı parayı görgüsüzce paylaşmaktan başka hiçbir şeyi olmayan hesapların milyonlarca takipçisi var. Üstelik hayran buluşmalarında izdiham yaşanıyor.

Kendisi belki kıt kanaat geçiniyor, üç kuruş paranın hesabını yapıyor. Fakat milyonlarca lirayı kimseye faydası olmayan işlere yatıran insanlara karşı müthiş bir hayranlık ve sevgi besliyor.

‘Kalp ya kendi gibi olana ya da olmak istediği kişilere karşı sevgi ve muhabbet besler.’ Demek ki bu insanları takip eden ve sevgi besleyenler fırsat buldukları anda gösteriş meraklı insanlar gibi olmak için mücadele edecek.

Bazı cemaat liderlerinde de aynı gösteriş ve şatafatı görüyoruz. Milyonlarca liralık arabalar, saatler, kıyafetler, evler ve daha niceleri… Siyasi parti genel başkanı gibi olanlar var. Kalabalıkları selamlayarak yürüyüşlerine devam ediyorlar.

İslam dini mütevazi hayatı, sadeliği, tevazu ve alçak gönüllü olmayı sevmiyor muydu? Ne gerek var bunca gösteriş ve şaşaaya?

Zenginliği ile ön plana çıkan insanlar muhataplarında oluşturdukları saygı ve hürmeti seviyorlar. Esas istedikleri itibar. Ancak herkesin birbirini kandırdığı yapay bir ilişki var ortada.

Zengin birisini gördüğü zaman çoğu insan ‘ah! ben de böyle olsam, ne güzel olurdu’ duygu ve düşüncesini geçiriyor içinden. Hayran bir bakışla karşısındaki kişiye bakıyor ancak gerçek bir hayranlıktan ziyade kafasında kendisiyle ilgili kurduğu bir düşten başka bir gerçeklik yok aslında.

Bu durum hem milyonlarca insanın zengin olma duygusunu bir kat daha fazla yaşamasına hem de elde edemediği tüm ihtiyaçları için daha öfkeli olmasına neden oluyor. Ayrıca fenomen olan bu insanlara özenen binlerce insan aynı yoldan yürümeye çalışıyor.

Toplum böyle insanları meşhur ediyor, böyle insanlar da daha fazla kişiye yol gösteriyor. Yani karşılıklı olarak gösteriş artmaya devam ediyor.

Dikkat edin bilgisi ve konuşması ile karşıdakini etkileyen insanların çoğunda gösteriş merakı yoktur, zira buna gerek duymaz. Kendi öz kalitesi ile zaten ben buradayım mesajını rahatça verebiliyordur.

Kendi bilgisi, kültürü, konuşması ve birikimi ile ön plana gelemeyen insanlar ise maddiyatı öne sürerek önemli birer insan olduklarını hissettirmek istiyor.

Parayı yeni bulan insanların bir kısmındaki görgüsüzlük, zenginliği özümsemiş insanlarda yoktur. Zaten zengin olan kişi bunu kendisi için yaşar ve diğer insanlara gösterme gayesi olmaz. Ancak içinde karşılayamadıkları kötü bir duygu barındıran insanlar zenginliklerini ve maddi gücünü göstermek ister.

Zenginliği ile ön plana çıkan insanlar kendi içlerindeki boşluk nedeniyle bunu yaparken milyonlarca insanın kalbinde de aynı boşluğun oluşmasına neden olur.

Kısaca eğer insanlar kendi varlığı ile saygı görmeye başlarsa, insan olduğu için değerli olur ve bunun üstüne bilgi ve kültürü ile bir bina inşa ederse bu tarz tuhaf davranışların hiçbirine ihtiyacı olmaz.

Ancak zenginlere saygı göstermeye devam edilir, elindeki imkâna göre değer verilirse insanlar ellerinde olan her şeyi göstermeye başlar hatta elinde olmayanı da varmış gibi paylaşıp kurduğu hayal aleminde diğer insanlardan saygı duyma arayışına gider.

Maddiyat yerine maneviyat, dışındaki yerine özündeki, zahiri yerine batıni ile ilgilenmeye başlarsak birçok problem kendiliğinden hallolacaktır.