Rusya-Ukrayna savaşı tüm dengeleri altüst etti. Amerika ve İngiltere’nin başını çektiği koalisyon Rus devletinin tüm gücünü bertaraf etmek için ittifak yaptılar.

Kraliçe 2. Elizabeth’in vefat töreninde gördüğümüz gibi tüm devlet liderleri otobüslere bindirilerek cenaze merasimine götürüldü. İngiltere haricindeki hiçbir devlet bu kadar görkemli bir tören düzenleyemezdi.

İşlerini alttan alta yürüten İngiltere kurduğu mason sisteminin bile en önemli özelliği gizlilik olması nedeniyle karakteristik olarak göstere göstere iş yapan bir ülke değil. Ancak tüm masalarda varlar.

İngiltere’nin Rus ekonomisini yerle bir edeceğiz açıklaması basit bir açıklama değil. Amerika’nın da dünyanın en güçlü devleti olarak Rusya’ya karşı tüm ülkeleri yaptırım yapmaya zorlaması Rusya’nın karşı karşıya kaldığı ittifakın büyüklüğünü gözler önüne seriyor.

Soğuk savaş yıllarında Amerika’nın Rusya’yı çevreleme stratejisi ile batısından desteklediği Almanya ve doğusundan desteklediği Japonya dünyanın en güçlü üçüncü ve dördüncü ekonomileri… Bu devletler şu anda Rusya’ya karşı yaptırımlarda başı çekiyor.

Putin ise milliyetçi bir Rus olarak tüm kozlarını oynamakta tereddüt etmedi. Ancak ne Amerika ne de İngiltere Rusya’nın yaptırımlarından etkilenecek bir ülke. Almanya ve Avrupa Birliği ise Rusya’ya göbekten bağlı. Çünkü doğalgazlarının önemli bir bölümünü Rusya’dan alıyor.

Putin ‘Avrupa bu kış donacak’ derken şaka yapmıyor. Avrupa Birliği ise yıllardır vatandaşlarına refah bir hayat sağlamanın verdiği kredi ile karşı karşıya kaldığı krizde muhataplarına güven veriyor.

Gerek Avrupa vatandaşları gerekse bazı batı hayranları ‘Avrupa bir yolunu bulur’ düşüncesi ile rahatlama sağlıyor. Ancak bir yolunu bulmak kolay değil. Rusya ile anlaşılmaması halinde vatandaşlar soğuktan hasta olacaklar. Grip zatürreye ilerleyecek ve soğuk gelmesin diye cam açılamayan toplu yaşam ortamlarında tek bir kişinin hasta olması süratle yayılacak. Hastaneler tıklım tıklım dolacak.

Üretim yapan fabrikalar eskisi kadar üretim yapamayacak. Şu anda doğalgaza gelen yüzde binlik zam, yani doğalgaz fiyatının on kat artması üretim maliyetlerini artıracak. Bazı fabrikalar çalışmayacak ve tedarik zinciri bozulacak.

Enflasyon yükselecek. Müreffeh Avrupa hiç tahmin edemeyeceği bir zorlukla karşı karşıya kalacak.

Rusya ile yakınlaşalım diyen halk hareketlenmeleri olacak ve ülkesi için doğru yaptığına inanan milliyetçi seçmenin gücü artacak. Avrupa Birliği’nin de en büyük çatırdaması milliyetçi partilerin iş başına gelmesiyle olacak. Zira birliğin menfaati yerine ülke menfaatini düşünen insanlar bir masa etrafında oturursa anlaşma sağlamak zor olur.

İngiltere’nin yakın zamanda Brexit ile Avrupa Birliği’nden çıkmasının ülkesi için inanılmaz faydalı bir girişim olduğu bugün net olarak görülüyor. Zira birliğe üye olsa tüm birlik üyeleri için yardım etmesi istenecek, başı ağrıyacaktı. Şimdi ise sadece kendini düşünecek ve bağlılığı olmayan Rusya’ya karşı hiçbir eyvallahı olmayacak.

Avrupa Birliği mevcut tablo karşısında Rusya ile yakınlaşmak isteyip Amerika ile müttefikliğine de zarar verebilir. Bu da Amerika’nın hoşuna gitmeyecek bir gelişme olur.

İnsanlar biraz kötü bir senaryo karşısında araştırma yapabilir ve önlem almak isteyebilir. Ancak hayatının altüst olacağı bir yıkım tablosunu düşünmek istemez ve bundan kaçmaya çalışır.

Şu anda yetkililer tabii ki üstüne düşeni yapıyordur ancak vatandaşların rahatlığının en önemli nedenlerinden birisi de bu korku senaryosu.

Avrupa Birliği’nin bir diğer çekincesi ise Rusya durdurulamazsa ileride SSCB topraklarına göz dikmesi, Polonya ve diğer Avrupa ülkelerine Ukrayna gibi işgal girişiminde bulunması olur. Bu senaryo da fazlasıyla can sıkıcı. Bu yüzden Avrupa’nın en çok isteyeceği Rusya’nın gücünün kırılması ve etkisini kaybeden bir liderle yoluna devam etmesi olur.

Kısaca yukarı tükürsen bıyık aşağı tükürsen sakal… Bakalım Avrupa Birliği ülkeleri bu dalgalı suda karaya sağ salim ulaşabilecek mi?