Bursa’ da geçmişin izlerini aramak

Şair Hüseyin Yurttaş “Bursa düşleri”nde geçmişin izlerini arıyor. Her şiirde olduğu gibi şaire hem daüssıla hem hüzün veriyor bugünkü Bursa…İlhan Geçer’in şiirinde ise kalan mısra: İpek ve yeşil.. .Her ikisini de çoktan unuttuk halbuki. İki vefalı dost gibi terkettiler bizi. Gelelim ipek tenli yeşil dokulu Bursa’ ma. Nerede… Uygarlıklar mozayiğinin zümrüt yeşil coğrafyası.

Yaşamsal izler, ilk gerçek buluntular Bursa’dan çok uzakta ve geç neolitik çağa aitlerdi. İznik Gölü batı kenarında Ilıpınar höyüğünde ve Yenişehir Ovası Menteşehöyük’ te yapılan kazılar 8 bin yıl öncesine işaret ediyordu. Göçebe çiftçi ve yerli balıkçı kültürlerini belgeleyen izlerdi bunlar. Her biri bir su kenarında deniz kıyısına yakın kurulmuşlardı. Basit, sade…

Hitit beyleri, Frig (Phryg),Urartu ve Lidya krallıkları kurulmuş sırayla. Antik çağların merkezi devletleri de kimi zaman dost kimi zaman istilacı olmuşlar birbirlerine sonrakiler gibi. Antik çağın bitimi Yunan kolonilerinin ve göçmen kavimlerin (Bithynia) dağılması ve dinsel çatışmaların üzerine kurulan Roma-Bizans devleti ile kapanıyor. Osmanlı beylerinin IIgar boylarının kuvvetiyle kurduğu Osmanlı Devleti tarih sahnesinde yerini alıyor…

Bursa’ da iki nitelik iç içe geçmişti. Biri uzun zaman bir beylik merkezi olarak öbürü dinsel, söylencesel ve mistik olarak yönetsel ve mekansal özellikleri iç içe barındırıyordu. Tıpkı antik dönem höyüklerinde olduğu gibi. O nedenle Bursa’ da da bugün geçmişinin izlerinde bu kültürlerin yaratımları iç içe yaşar. Bir köşede bir Yunan sunağı öte yanda Bitinya mezarı Bizans’ a ait bir kilise ve sur Osmanlı yapısı cami ve türbe hep beraberdir. Tabii günümüzün kah beton ve camdan yapılarıyla kah sonradan görme taşlarla asıl kimliği iğdiş edilip de birbirine karışarak…

Tarihçiler her taşın bir ruhu vardır der. Ve surlar… Surlar boyunca yürürseniz siz de göreceksiniz… Eski Bursa’nın hallerini…

Tamer UYSAL

 

Okul yolu tehlike dolu

 

Pınarbaşı Meydanı yakınında, bir tarafı meydana bakan, Osmangazi İlköğretim Okulu vardır. Yaz dolayısı ile malum kapalıdır. Bu İlköğretim okulu yakını ve çevresi yaya kaldırımları dardır. Kaldırım üzerinde bir de elektrik direği mevcuttur. Tahtakale’ den, Üçkurnalar semtinden geliş yolunda motorlu araçlar hızlı seyretmektedirler. Ne hikmetse yavaşlama setleri kaldırıldı. Bir ara okul özel güvenliği araçları yavaşlatıyordu bu duruma da son verildi. Yola girişte konulan ‘ tek yönlüdür. Yasaktır’ levhaları da denetimsizlikten dolayı süs olarak kaldı. Okulda ana sınıfları da vardır. Bazılarının velisi, dedesi bu çocukları okula getirip, götürmektedir, bazıları da kendi gidip, gelmektedir. Kimi çocuklar aniden yola fırlamakta gelen aracı görememektedir. Okullar açılıncaya kadar kaldırımlar genişletilebilir ya da okul giriş çıkış zamanlarında bu yol araç trafiğine geçici olarak kapatılabilir.

Kemal BAŞEREN