Bursaspor’un mucizeyi ihtimale dönüştürebilmesi için her maçını kazanıp rakiplerinin sonuçlarını beklemek zorunda olduğu bir dönemden geçiyoruz.
Aslında bir bakıma düşmüş bir takımı yeniden lige döndürmenin çabasını veriyordu Timsah’ın gençleri. Fakat dün alınan yenilgi tüm umutları yıktı.
Aslında rakip nispeten baş edilebilir, ligin rahat ekiplerinden Kırklarelispor’du. Ancak kalite eksiği, stresle baş edememe gibi nedenlerle ortaya çıkan yanlış tercihler maçın sonucunu belirledi.
Maçın ilk bölümü daha fazla konuk ekibin kontrolünde geçse de 10’da Çağatay Yılmaz, 14’te Berat Altındiş ve 26’da Mustafa Genç’le öyle net pozisyonlar yakaladı ki Bursaspor ilk yarım saati 3-0 önde geçebilirdi. Ancak Çağatay ayağından açtı, Berat yanlış köşeyi seçti, Mustafa da üstten aşırtmayı başaramadı ve fırsatlar heba oldu.
Bu bölümde rakibin 4 gollük fırsatını savuşturduğumuzu da belirteyim.
37’de Mustafa-Berat-Çağatay üçlüsü bu kez elbirliğiyle gayret etmelerine rağmen meşin yuvarlağı yine ağlara gönderemediler ve çokça ürktüğümüz, bolca kahrolduğumuz ilkyarıyı 0-0’la geçtik.
İlkyarıda bol bol pozisyona girip, gol kaçırmaya her iki ekip de doyamamış olacak ki hız kesmeden aynı oyuna devam ettiler.
Timsah 65’e kadar Abdullah, Çağatay ve Bilal’le yine saç baş yoldururken, Trakya ekibi de yüreğimizi ağzımıza getirmekten geri durmadı.
‘Bir yerde kırılır’ dediğimiz kaçırma yarışı 81’de Kerem Kök’ün ıskasıyla bizim başımıza patladı. Genç futbolcu öyle bir yerde hata yaptı ki Okan Derici için golü yapmak çok da zor olmadı.
İki dakika sonra Yücel Demir’in ıskasında benzer bir fırsatı Abdullah Tazgel de yakaladı ancak Çağatay’a golü attırmak yerine çerçeveyi tutturmaktan çok uzak bir vuruşla içimize ateş düşürdü.
90+3’te de Musa Şentürk topu çatala asarak tüm umutlarımızı yerle bir etti.
Savaşmaya elbette devam edeceğiz, ancak kabul etmek gerekir ki bu yenilgi sonrası ligde kalmak mucizeyle bile açıklanamayacak derecede uzak bir ihtimal.
Yapacak bir şey yok…
Hayat Bursasporlular için daha da zorlaşarak devam ediyor.
Şimdi bunun son düşüş olması için, gerçek anlamda ‘diriliş’i başlatabilmek için birlik olma zamanı.
Kısa vadede yapılması gereken de belli.
O transfer tahtası ne olursa olsun açılmalı. Yönetim iyi niyetle çalışıyor ancak ekonomik tablo onların baş edebileceğinin çok üzerinde.
O yüzden ‘hadi ağalar-beyler pamuk eller cebe!’