ABD’nin Romanya’daki füze kalkanını etkin hale getirmesi, Rusya’da tepkiyle karşılandı. Devlet Başkanı Vladimir Putin, bunun bir savunma sistemi değil, ABD’nin nükleer stratejik potansiyelinin Doğu Avrupa’ya taşınması olduğunu ileri sürdü.
ABD Başkanı Barack Obama ise, Rusya’nın Doğu Avrupa’da artan askeri varlığıyla ilgili kaygıları olduğunu belirterek kuzey ülkeleri Finlandiya, Norveç, İsveç, Danimarka ve İzlanda liderlerini Beyaz Saray’da ağırladı. Obama böylece Nordik ülkeleriyle Rusya’ya karşı “birlik ve beraberlik” mesajı da vermiş oldu.
Putin’in, benzer bir mesaj gönderme şansı olabilir mi?
Son zamanlara kadar, Türkiye’yle olan dostluğu Rus liderin ABD ve Avrupa karşısında elini güçlendiriyordu.
Ne var ki, şimdi bundan mahrum.
Putin’in, şu günlerde Ankara’yla konuşabilmeyi çok isteyeceğini tahmin etmek zor değil.
Avrupa nükleer savaş alanına döner mi?
Rusya, öyle anlaşılıyor ki, füze kalkanını asıl kendisine yönelik nükleer bir tehdit olarak algılıyor.
Ancak bunu salt ABD-Rusya gerilimi olarak değerlendirmek de ne kadar doğrudur, tartışılır.
İşin içinde “nükleer” olunca, Avrupa’nın tümünün bir nükleer savaş alanına çevrilmesi tehlikesi de hesaba katılmak zorunda.
AB, bir homojen yapı mı?
Vişegrad ülkeleri (Macaristan, Polonya, Çek Cumhuriyeti ve Slovakya) bir yana Fransızlarla Almanlar bile referandum yapılsa “AB’ye hayır” diyecekler. Örneğin, anketler Fransızların çoğunluğunun AB’den çıkmak için referandum istediğini ortaya koyuyor.
Yarın öbür gün AB ülkeleri arasındaki hırgür çatışmaya dönüşürse, işte o zaman felaket olur…
İşsizlik ve yoksulluğun pimini çekmek
Avrupa’da 23 milyon işçi, işsiz durumda…
Milyonlarca insan düşük ücretli düzensiz işlerde çalışıyor…
Portekiz, İspanya, İtalya ve Yunanistan’ın başını çektiği birçok ülkede gençler arasındaki işsizlik oranı yüzde 50’yi geçiyor…
İşsizler, gençler ve düşük ücretli işçilerle emekliler arasındaki yoksulluk hızla artıyor…
İşte en son Fransa’da “Çalışma Yasası” depremi…
Bu gidiş iyi bir gidiş değil. Bunu en iyi bilenler de Avrupa’nın liderleri.
Ama gelin görün ki, sorunlara çözüm bulma yöntemi, hep aynı: Halk daha az kazanacak ama daha çok çalışacak ve daha çok vergi ödeyecek.
Peki, nasıl yaşayacak? O önemli değil. Nasıl yaşarsa yaşasın!
İyi de, derin ekonomik ve toplumsal krizler patlarsa ne olacak?
(Kaynak: wsws.org)