İlk devre uyutan ve uyuyan iki takım… Hadi Erzurumzpor’u anlarım. Ama Bursaspor’un rakibine
ayak uydurmasına ne demeli? Her nedense genelde ilkyarılarda yeşil beyazlılar bir türlü o istenilen oyun coşkusunu, ruhu yakalayamıyor. Taraftarlarının isteğine bir türlü ayak uyduramayan ilk 45 dakikayı peşrev çekmekle geçti. Bunun en büyük nedeni de 2. bölgeden 3. bölgeye geçişleri sağlayacak Saivet’nin o sorumluluğu almamasıydı. Maç boyunca da yeşil beyazlılar bunun sıkıntısını fazlasıyla çekti.
Şunu net bir şekilde ortaya koymakta fayda var… Yeşil beyazlılar adına sahanın en iyi iki
oyuncusu Umut Meraş ve Latovlevici’ydi. Goller de bu iki isimden geldi. Yani sizin
anlayacağınız sol kanat fazlasıyla üzerine düşeni yaptı. Pranga takılmışcasına oynanan ilkyarıda Bursaspor “rakibi şöyle bir yoklayayım” dediği ilk pozisyonda golü bulması silik futbolu biraz törpüledi.
Golü yaratanlar da takımın iştahsızlığına isyan edercesine çırpınan ve 50 metrelik uzun pası ile
Umut Meraş’a golü atıran Aytaç Kara’dan başkası değildi. Ama futbol hata afetmiyor. Okan Kocuk 2 defa çıkıp çıkmama konusunda teredüt ettiği pozisyonların ardından 45’te çıkması gereken topa çıkmayınca Taylan’ın içeriye kestiği topu Chedhou topu kendi ağlarına gönderdi. Dürüst olmak gerekirse zaten devrenin hakkı da beraberlikti. Bursaspor vitesi yükseltiğinde farkını ortaya koyuyor. Dünkü mücadelenin 45 ile 70 arasında da baskılı ve doğru oyun golü getirdi. Akhisar maçında da buna şahit olmuştuk.
Lima’nın oyuna girer girmez topla ilk buluşmasında yaptığı orta da Latovlevici’nin kontrolü ve vuruşu gayretinin de ödülüydü. Umut Nayir savruk oynadı, çevre kontrolünü daha iyi yapabilse gol atmasa bile takıma çok daha fazla katkı koyabilirdi… Vergini ilk kez bir Süper Lig maçı oynadı. Ürkek ama geçen her dakika arkadaşlarına daha da iyi ayak uydurdu. Sonuçta Bursaspor kazanması gereken bir karşılaşmayı 3 puanla noktaladı. Hem ligin ikinci yarısı hem de Akhisar karşılaşmasında sağlanan geri dönüşün perçinlenmesi adına galibiyet çok önemliydi.