Paul Le Guen’in yerine getirilen Mustafa Hoca’nın “coşkulu oynayacağız” sözleri açıkçası beni umutlandırmıştı. Ama kendisinde olan coşkuyu maalesef takımda hiç göremedik.
İzlemeyenler için özetleyelim; Bursaspor bildiğiniz gibi, “aynı tas aynı hamam.” Bir reaksiyon, bir farklılık bekledik ama beklediğimiz ile kaldık. Girilen 2-3 pozisyon, yenilen 2 basit gol, Sow’un attığı tesadüfi gol ve kaybedilen 3 puan. Üzüntünün kaynağı gelecek adına duyulan endişe.
Hafta arasında Fransız teknik adamın gidişinin ardından yazdığım yazıda özellikle bir hususu vurgulamış, “dengeye dikkat” demiştim. Çünkü yeni gelen teknik direktörler, klasik refleksle giden hocaların faydalanmadığı isimlerden yararlanmak isterler. Bu da çok doğal.
Delarge Bursa’da bırakıldı, Kembo ve Ekong kulübeye çekildi. Altyapının havasını solumuş Furkan ve Ertuğrul sahadaydı. Mustafa Hoca’nın tercihlerine saygı duyuyoruz. Benim de dengeden kastettiğim tam da buydu. Delarge bence İzmir’e getirilmeli, maçın 2-0’a geldiği bölümde de Kembo ne olursa olsun oyuna dahil edilmeliydi. Ligde kalmayı garantileyen bir takımdan bahsetseydik, yapılan tasarrufları kesinlikle sorgulamazdım. Ama ateş hattında bulunan bir takımın, her oyuncusuna ihtiyacı olur. O yüzden hepsini sarıp sarmalamak lazım. Tabelada hala 33 yazıyor….
Mustafa Er’in takım için yaptığı teşhisi yüzde yüz doğru… Bursaspor’da coşku ve özgüvene ihtiyaç var. Bir kere oyuncular kazanacaklarına inanmıyorlar. Bunu değiştirmek lazım. Bu değişirse işler değişir, yoksa sıkıntı çok büyür. Eldeki malzeme de belli, o da işin ayrı tarafı…
Şu saatten sonra ne kadar kızsak, eleştirsek, bağırıp çağırsak takıma zarar veririz. Artık işin şakası kalmadı. Bu takım ancak “gazla” kazanırsa kazanır. O yüzden arma için 5 hafta koşulsuz tam destek.