Yazık… Düşene bir tekme vurmak işin en kolay tarafı o yüzden büyük fotoğrafa bakmakta fayda var.
İstatistikler ortada.
Topla oynama: %73’e %27
Pas: 551 Başakşehir, 149 Bursaspor
Şut: 18’e 7 rakip lehine
Maçın nasıl geçtiği bu istatistiklerden belli. Başakşehir atak yapmaktan, Bursaspor defans yapmaktan yoruldu. Moralsiz, özgüveni kaybolmuş, hocası olmayan bir takımdan fazlasını beklemek hayalcilik olurdu. Tüm olumsuzluklara rağmen 1 puanın 90+4’te elden kayıp gitmesine, can siperane bir şekilde mücadele veren oyuncuların döktüğü alın terinin boşa gitmesine üzüldüm.
Yönetim öfkeli, taraftar öfkeli, futbolcular kırgın… Bu takımın en büyük ihtiyacı moral…
Ha “başlarım moraline, adam gibi oynasınlar, inceldiği yerden kopsun” denirse kaybeden ne yönetim, ne oyuncular olur. Kaybeden Bursaspor olur. Başkan ekonomide ki ustalığını sportif anlamda henüz gösteremiyor. Onun da çıraklık dönemi. Yoksa bu teknik direktör meselesi bu kadar dallanıp budaklanmazdı. Hayatta bazen iyi niyet karşılık bulmuyor. Ali Ay da doğru hamleleri yanlış yaptıkça öğrenecektir.
Kadro ortada, yeni teknik direktörden de şapkadan tavşan çıkarmasını kimse beklemesin… Oyuncular Bursa’da maç oynamaya korkar hale geldi. Acaba bugün kim ıslıklanacak, yuhalanacak korkusu tüm takımı sardı. Sahada hata yapma korkusu ile sorumluluk alan futbolcu kalmadı nerdeyse. Batalla bu ağır yükü tek başına ne kadar kaldırabilirdi ki?
Evet doğru, oyuncunun kötü oynamaya hakkı var ama mücadele etmeme gibi bir hakkı yok. Onlarda şöyle bir silkinmeli, ayağa kalmalı. Nerede, hangi formayı giydiklerinin farkını varmalı.
Makbul olan iyi gün dostu değil kötü gün dostudur… ‘O kötü, onun gözünün üstünde kaşı var, o öyle, bu böyle’ dendiği sürece bu takım da mehteran misalı 2 ileri bir geri gider durur. Gerçi son 4 haftada yalnız geriye gidiş var. Diriliş maçı ligin ilk yarısında olduğu gibi Fenerbahçe maçı olur inşallah diyorum….