Cuma akşamı İstanbul’da grupta ilk 3 adayı Belçika’yı 34 sayı farkla sahadan silip denize döken Milliler azda olsa bir umut ile pazartesi akşamı Belgrad’da sahaya çıktılar. Maç öncesi Micic’e izin verilmemesi polemikleri ile gerilen maç istediğimiz gibi başladı. Rakibin çok sert oyununa hakemler müsaade edince ve bizde geri adım atmayınca çok agresif bir oyun oldu.

Kenan’ın maçın başındaki ekstra oyunu bizi oyunda tutarken, maç boyunca Onuralp Belçika maçında olduğu gibi çok iyi oynadı ve artık beklenen seviyeye gelerek takımındaki ortalamalarını yakaladı. (Belçika 19, Sırbistan 18 sayı) İlk iki çeyrek iyi tutulan ve oyuna giremeyen Wilbekin, ikinci yarıda tam bir winner olduğunu göstererek maçı son topa getirmeyi başardı. (25 sayı) Ancak, maç buraya gelmeden 2 sayı önde iken 4,5 dakika kala Wilbekin’e yapılan çok açık faulü çalmayarak takımımızın hızın kesen ve maç içinde ev sahibi avantajını öne çıkarıp maç yöneten hakemler Belgrad’daki atmosferden etkilendiklerini gösterdiler.

Maçın sondan bir önceki topunda o ana kadar 5’te 5 faul atan maçın yıldız Wilbekin’in iki atışı da kaçırması bizim için maçın en trajik sahnesi oldu ve 77-76 kaybedilen oyun sonunda, 2 maç kala Yunanlılar ve Sırpların 2 galibiyet arkasında kalıp ikili averajlarda da 2’şer maçı kaybettiğimiz için şubat ayında oynanacak maçlar öncesi Dünya Kupası’na veda etmiş olduk.

Bu maçta Sırbistan; son yıllarda izlediğim en vasat Sırp takımlarından biri idi, ancak Guduric tecrübesi ve attığı 18 sayı ile oyuna çok ağırlık koydu. NCAA oyuncuları Ristic kritik zamanlarda çok ekstra işler yaparak 16 sayı attı ve galibiyette büyük pay sahibi oldu. Avrupa’nın önde gelen takımlarına bakarsak; Milli Takımımız da 1 ve 5 numara pozisyonunda çok açık ara sıkıntılarımız olduğu görülüyor. Ligimizde bu pozisyonları oynayan oyuncuların yabancı olması ve bizim çocukların süre alamamaları bu sıkıntının en büyük nedeni olarak görünüyor.