Teknoloji ve Çin Mallarına Karşı Direniyor

Kırşehir’de 50 yıldır bisiklet tamirciliği ile hayatını idame ettiren Mevlüt Buzat, teknoloji ve Çin malları ile sektörlerinin ölmek üzere olduğunu söyledi. Çin mallarının Türkiye piyasasına kalitesiz şekilde girmesi iş oranlarını düşürürken, çırak yetiştirememenin de sıkıntısını yaşadıklarını ifade eden Buzat, “50 yıldır Kırşehir’de esnafım. Eski zamanların işleri zaten yok. 1995 yılından bu tarafa işler durma noktasına geldi. İşlerimiz günden güne ve yıldan yıla geriye gitmekte. Bu durum sadece benim sektörümde değil bütün sektörlerde yaşanmakta olan bir sıkıntı. Hiçbir esnafın düzenli işleri yok” diye konuştu. “HER ŞEY TEKNİKLEŞTİ VE ÇİN MALLARI SEKTÖRÜMÜZÜ ÖLDÜRDÜ” Zaman içerisinde bir çok alanın teknikleştiğini ve Çin mallarının sektöre ağır darbe vurduğunu anlatan Buzat, “Zamanla her şey teknik olmaya başladı. Esanf o tekniği yakalayayım derken Çin malları da sektöre hızlı bir giriş yaptı. Eskilerden de çok büyük alım gücümüz yoktu ama bisiklet nadirdi. Türkiye piyasasına 1970’lerde bisikletler girmeye başladı. Avrupa’dan geliyordu ama bir evde bisiklet var ise bu çok büyük bir şeydi. Bisikleti olan ev zengin ev oluyordu. Çin malları üretilmeye başlayınca bizim imal ettiğimiz ürünler bayağı sekte aldı” dedi. Yetkililere de seslenen Buzat, “Bizler esnaf olarak istiyoruz ki Çin malları Türkiye’ye girmesin. Çin mallarının istenilen oranda kalitesi de yok. Çin mallarının Türkiye’ye girişi ile bizim ülkemizdeki fabrikalar da üretimlerde gerileme oldu. Şimdiki nesil malın değerini bilmiyorken kaliteye değil fiyatın ucuzluğuna bakıyor” ifadelerini kullandı. “1990’DAN BERİ ÇIRAK BULAMIYOR” Kırşehir’de yaşanan hızlı değişimle birlikte 1990 yılından beri çırak bulamadığını anlatan bisiklet ustası Mevlüt Buzat, şöyle konuştu: “Sadece Kırşehir’de değil Türkiye genelinde çırak sıkıntısı var. Para vermemize rağmen çırak bulamıyoruz. Gelenler ise günlük para istiyor. Birçok esnaf arkadaşım da çırak bulamadığı için dükkanını kapatmak zorunda kaldı. Ben de 25 yıldır çırak çalıştıramıyorum. Çalışacak işçi ve çırak bulamıyorum. Yetiştirdiğimiz birkaç arkadaşımızda İstanbul’da, İzmir’de mesleğimizi devam ettirmeye çalışmakta.”