Tozlaşma esnasında çiçekler, rüzgar ve diğer canlılardan yardım alırlar. Arılar ve böcekler, bu aşamada önemli bir görev üstlenir.
Çiçeklerden nektar almak için üzerlerine konan arılar, ayaklarına bulaşan polenleri başka başka çiçeklere taşırlar ve döllenme meydana gelir. Bunun sonucunda ise meyve oluşur. İşte bu, tozlaşma dediğimiz olayın kendisidir.
Seralarda yapılan tarımda ise tozlaşma olayı elle yapılır. Bazı seranın içine arı kovanı yerleştirilir ve bu arılar çiçeklerde gezdikçe tozlaşma sağlarlar. Arı kovanı bulunmayan seralarda ise bunun için bir hormon kullanılır. Tozlaşma sağlamak için bu hormon çiçeklere sıkılır. Böylelikle yapay döllenme gerçekleştirilmiş olur…
Ancak uzmanlar, arıların sebze ve meyve gelişimine bir katkısı olmadığını söylüyor. Çünkü seraların dış çevreyle bağı kesilir. Toprağın sabit oluşu, üzerinde uzun yıllar boyunca aynı ürün yetiştirilmesi toprağın kalitesini düşürür. Bunun için seracılar, toprak kalitesini artırmak için kimyasal destek kullanırlar. Döllenmenin doğal yollar ile gerçekleşmesi, o ürünün doğal olmasına neden olmaz. Çünkü geriye birçok kimyasal işlem kalır. Arılar, doğal döllenmeden başka hiçbir şey gerçekleştiremezler.
Doğal döllenme işleminde genel olarak bombus arıları kullanılır. Bu tür arılar çok daha hızlı oldukları için zamandan tasarruf sağlamaya yardımcı olurlar. Döllenme işlemini hızlı bir şekilde gerçekleştirirler.