Yunanistan’ın Selanik kentinden 1924 yılında Karacabey’in eskiden köy olan Yenikaraağaç Mahallesi’ne göç eden ve burada yaşamaya başlayan insanlar, hayvancılık ve çiftçilik yapmaya başladı. Köyün bazı erkekleri de, Selanik’te yaptıkları kahvede çorap örme geleneğini sürdürdü. Köy kahvesinde ‘Drama’ adı verilen yün çorap ören erkekler, Türkiye’nin çeşitli yerlerinden gelen esnafa bunları satarak evlerine ek gelir sağladı.
‘MALİYETİ VE EMEĞİ ÇOK, KAZANCI AZ’
Ancak son 5- 6 yıldır bu geleneğin bitme noktasına geldiğini belirten Yenikaağaç Mahallesi Muhtar Azası Yüksel Adak şunları söyledi:
“Türkiye bizi ‘Çorapçılar Köyü’ olarak tanır. Eylül ayı geldiğinde, Türkiye’nin her yerinden esnaf köyümüze gelerek bizden çorap alırdı. Biz de ek kazanç sağlamış olurduk. Çorap örerek, çocuklarının okul masrafını çıkaran arkadaşlarımız bile vardı. Ancak son yıllarda gençlerimiz, bu geleneği sürdürmek yerine Bursa’da fabrikalarda çalışmayı tercih ediyorlar. Çünkü çorap örmenin maliyeti fazla, emeği çok ve kazancı az. Bir çift yün çorap 5 TL’ye satılıyor. Bu rakam da kimseyi memnun etmiyor.”
Mahallede çorap örme geleneğinin son temsilcilerinin yaşlılar olduğunu söyleyen Adak, “Artık onlar da örmüyor. Mahallemizdeki kadınlar ise kızlarına çeyiz için patik örüyorlar” dedi.