DİLEK ATLI
Emekli ilkokul öğretmeni Fehim Sönmez, öğrencilik yıllarında Nâzım Hikmet’e olan hayranlığı ve ezbere okuduğu şiirleriyle dikkatleri üzerinde topladığını söyleyerek, “Bulgaristan’ın Cebel şehrinde okuyordum. Nâzım Hikmet’in şiirlerini ezberlerdim. Öyle ki, tüm ilde okuduğum Nâzım Hikmet şiirleriyle küçük bir şöhret sahibi bile oldum. Her gösteri ve kutlamaya beni hazırlar, Nâzım şiirleri okuturlardı” diye konuştu.
O ANI UNUTAMIYORUM…
Nâzım Hikmet’in 1951 yılında Türkiye’den Bulgaristan’a bir ziyaret gerçekleştireceklerini öğrendiklerinde, şairin adını taşıyan okuldakilerin tatlı bir telaşa kapılarak karşılama töreni düzenlediğini ve böylece Nâzım Hikmet ile tanışma fırsatı bulduğunu anlatan Sönmez, sözlerine şöyle devam etti:
“Öğretmenlerim beni hemen hazırladı. Mestanlı ilçesinde bir karşılama töreni düzenlenecekti. Hep beraber yürüyerek ilçeye gittik. Okul müdürümüz bana ezberleyip okumak üzere 5 sayfalık bir nutuk verdi. Provalar yaptırdı ve Salkım Söğüt şiirindeki vurgulara çalıştırdı. Çok heycanlıydım. Nihayet Nâzım Hikmet geldi ve kendisi için belirlenen yere oturdu. Ben karşısına geçip yazılanları okudum. Salkım Söğüt şiirine geçip okumaya devam ettiğimde, Nâzım Hikmet duygulanarak yerinden kalktı ve beni kucakladı. O anı hiç unutamıyorum. Bana, ‘Aferin çocuk. Böyle devam et okumaya’ dedi. Ben de ona söz verdim. Okudum. Öğretmen oldum. Yıllar sonra 48 öğrencimi, Nâzım Hikmet’in Moskova’daki mezarını ziyarete götürdüm. Öğrencilerime, çocuklarıma ve torunlarıma onu, şiirlerini anlatmaya, öğretmeye çalıştım. Bugün Bursa’da Nâzım Hikmet’in adını caddelere, kültür evlerine veriyorlar. O yaşadıkça çok mutlu oluyorum. Gençlere Nâzım Hikmet’in şiirlerini, kitaplarını okumalarını ve onu iyi anlamalarını öneriyorum. Torunlarıma da anlatıyorum. Bunlar benim onlara bırakacağım en büyük mirasım.”