Kaya, yazısında şu ifadeleri kullandı:
Türkiye genelindekiler gibi onlar da kapanma noktasına geldi.
Bu köşenin okurları hatırlar.
Özel eğitim kurumlarının yaşadığı sıkıntıya değinmiştik.
Dün toplanan merkez temsilcileri arayınca bir görüşme daha gerçekleştirdik.
Yine sorunlar aktarıldı.
Kısaca bahsetmek gerekirse…
Dünyaya örnek modele dönüşen özel eğitim ve rehabilitasyon merkezleri hızla artan işletme maliyetleri nedeniyle hizmet sunumunu güçlükle yerine getirmeye çalışıyor.
Türkiye’de 81 ilde 3.135 kurum ve 51.500 personel ile 525 bin özel gereksinimli bireye hizmet veren bu merkezlerden bugüne kadar yararlanan 800 bin kişi rehabilitasyon sürecini başarıyla tamamlayarak topluma kazandırıldı.
Yaklaşık 15 yıl önce çocuk başına neredeyse bir asgari ücrete eşit olan eğitim ücretleri bugün asgari ücretin %27’si seviyesine kadar geriledi.
Özel gereksinimli çocukların rehabilitasyon merkezlerine erişimini sağlamak için mutlak bir gereklilik olan taşıma hizmeti kurumlarca bedelsiz karşılanıyor.
Akaryakıt giderlerindeki %300’lük artış sektörün sırtına büyük bir yük bindiriyor.
Özel eğitim ve rehabilitasyon merkezleri kurucuları kamu katkısının artırılması taleplerini yineliyor.
Bu kurumların üstlendikleri misyon dikkate alınarak problemlerinin giderilmesi gerektiğini düşünüyorum.