Depremin ardından Kırıkkale’ye gelen 32 yaşındaki Yağmur Albayram, 3 ve 5 yaşlarındaki iki çocuğu ve annesi Elif Özdemir ile Gençlik ve Spor Bakanlığına bağlı Hatice Hanım Kız Öğrenci Yurdu’na yerleştirildi.
Yağmur Albayram, depreme iki çocuğuyla Gaziantep merkezdeki 8 katlı bir apartmanın 4. katındaki evlerinde yakalandığını söyledi.
“Her şey başımıza düşmeye başlayınca gardıroba girdik”
Gece sarsıntı başlayınca çocuklarını yatak odasına getirdiğini anlatan Albayram, şöyle konuştu:
“Bu sırada her şey başımıza düşmeye başlayınca çocuklarla gardıroba girdik ve kapısını kapattım. Birinci depremi öyle atlattık. Sonra 10 saniye gibi durdu ve o anda dolaptan çıkmak istedik ama kapağı sıkıştığı için çıkamadık. Sonra ikinci bir deprem oldu. Ardından deprem bitti ve dolabın kapağını açmaya çalıştım ancak yıkılan duvar parçalarından dolayı kapak sıkıştığı için yine açamadım. Kırmaya çalıştım olmadı. Bir süre sonra zorlayarak kapağı açtım ve çocuklarla binadan çıkmayı başardık.”
“10 saniyede umudumu kesmiştim”
Albayram, çocuklarının deprem sırasında çok korktuğunu belirterek, şöyle devam etti:
“Deprem yukarı aşağı sallandıkça sanki bizi içine çekiyordu. İkinci deprem başlayınca ‘buradan kurtuluşumuz yok, yıkılsın öleceksek ölelim, kalacaksak da bir çaresine bakalım’ dedim. Gerçekten son 10 saniyede umudumu kesmiştim ve çocuklarla el ele tutuştuk, vedalaştık. Hiç umudumuz yoktu ve ilk defa böyle bir şeyle karşılaşmıştık. Allah kimseyi çaresiz bırakmasın. Gardırobun içerisinde çocuklarımın elini tutup, ‘şimdi uyuyacağız, daha sonra güzel bir yerde uyanacağız ve hiç ayrılmayacağız’ dedim. Allah bize kurtulma şansı verdi. Evden çıkarken bazı duvarlar yıkılmıştı ve merdivenleri kullanmak zorundaydık ancak moloz parçaları üzerimize düşüyordu. Bir şekilde evden çıktık.”
“Çocuklarım için bir bardak su istemeye utandım”
Yağmur Albayram, dışarının çok soğuk ve adeta mahşer yeri gibi olduğunu söyledi.
Yakınlarından 10 kişiyi kaybettiğini, bölgede bir baba ve kızının birbirlerine sarılmış şekilde cenazelerinin çıkarılmasını unutamadığını dile getiren Albayram, “İlk 4-5 gün insan su isterken utanır mı, orada canını, çocuğunu, yakını kurtarmaya çalışan insanları ve anneleri gördükçe çocuklarım için bir bardak su istemeye utandım. Depremden önce hep veren ellerdik. Herkesin işi gücü vardı, hali vakti yerindeydi. Şimdi hayatımıza sıfırdan başlamak gerçekten zor” diye konuştu.
Albayram, annesinin de depreme kardeşinin evinde yakalandığını, ardından birlikte Kırıkkale’ye geldiklerini aktardı.